Επιτομή:
Εισαγωγή: Ο Erber όρισε την ακουστική εκπαίδευση ως τη διαδικασία εκπαίδευσης της υπολειπόμενης ακοής ενός ατόμου. Η ακουστική εκπαίδευση στηρίζεται σε τέσσερις αρχές σχεδίασης, την ακουστική δεξιότητα, τα ερεθίσματα, τον τύπο δραστηριότητας και το επίπεδο δυσκολίας.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η ανάπτυξη θεραπευτικού υλικού για ακουστική εκπαίδευση παιδιών από τεσσάρων μέχρι δεκαοχτώ ετών.
Μεθοδολογία: Όσον αφορά την μεθοδολογία, αναπτύχθηκαν δραστηριότητες ακουστικής εκπαίδευσης σύμφωνα με τις τέσσερις αρχές σχεδίασης. Αναπτύχθηκαν δραστηριότητες ηχητικής επίγνωσης, που στοχεύουν στην επίγνωση του ακροατή του πότε ένας ήχος είναι παρών και πότε είναι απών. Επίσης, αναπτύχθηκαν δραστηριότητες ακουστικής διάκρισης, με στόχο ο ακροατής να αντιλαμβάνεται αν δύο ηχητικά ερεθίσματα είναι ίδια ή διαφορετικά. Επιπλέον, αναπτύχθηκαν δραστηριότητες αναγνώρισης, που στοχεύουν στην κατανομασία ορισμένων ακουστικών ερεθισμάτων από τον ακροατή. Τέλος, αναπτύχθηκαν δραστηριότητες κατανόησης, με σκοπό την κατανόηση του νοήματος προφορικών μηνυμάτων από τον ακροατή. Το υλικό ακουστικής εκπαίδευσης χορηγήθηκε σε 30 παιδιά διαφορετικών ηλικιών με διαφορετικό βαθμό βαρηκοΐας.
Αποτελέσματα: Τα 22 παιδιά πέτυχαν 100% με την πρώτη προσπάθεια σε όλες τις δραστηριότητες. Δύο παιδιά πέρασαν όλες τις δραστηριότητες με την πρώτη προσπάθεια, αλλά η επίδοση τους δεν ήταν 100% σε όλες τις δραστηριότητες. Τέλος, 6 παιδιά χρειάστηκαν περισσότερες από μία προσπάθειες σε κάποιες δραστηριότητες.
Συμπεράσματα: Μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος πραγματοποιήθηκαν συνεντεύξεις με όλους τους γονείς των παιδιών που συμμετείχαν στην έρευνα. Από τις συνεντεύξεις προέκυψε ότι όλα τα παιδιά παρουσίασαν βελτίωση σε
έναν τουλάχιστον τομέα. Οι τομείς που βελτιώθηκαν κυρίως τα παιδιά είναι η κατανόηση καθημερινών εντολών, η συμμετοχή σε καθημερινές συζητήσεις και η επίδοση στις σχολικές δραστηριότητες.
