ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ ΚΡΙΣΗΣ: Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 2010-2017

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία, πραγματεύεται τις επιπτώσεις που έχει επιφέρει η οικονομική κρίση στην ψυχική υγεία των Ελλήνων και, συγκεκριμένα στα ποσοστά αυτοκτονιών, όπως επίσης και το ρόλο του επαγγελματία κοινωνικού λειτουργού σε περιόδους κρίσης. Κύριοι στόχοι είναι η ενημέρωση, η ευαισθητοποίηση και αφύπνιση του πληθυσμού σε θέματα ψυχικής υγείας και ιδιαιτέρως αυτοκτονικού ιδεασμού, που προκαλούνται από πληθώρα παραγόντων, ένας απ’ αυτούς και η οικονομική ύφεση, η κατανόηση των βαρύτατων συνεπειών που βιώνουν οι άνθρωποι σε μια χώρα που μαστίζεται από ολοένα αυξανόμενη ανεργία και τέλος η παράθεση κάποιων δυνατοτήτων αντιμετώπισης και πρόληψης του φαινομένου των αυτοκτονιών, καθώς και του αντίκτυπου της κρίσης στην ψυχική υγεία των ατόμων. Για τη συγγραφή της εργασίας, χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της βιβλιογραφικής ανασκόπησης πηγών. Μελετήθηκαν άρθρα από επιστημονικά περιοδικά στο διαδίκτυο (όπως «Εγκέφαλος»), χρησιμοποιώντας λέξεις-κλειδιά όπως αυτοκτονία και οικονομική κρίση, τα οποία πραγματεύονται το φαινόμενο της αυτοκτονίας και τη συσχέτιση της οικονομικής κρίσης με την ψυχική υγεία. Αναλύθηκαν και συγκρίθηκαν στοιχεία και μελέτες από την ΕΛ.ΣΤΑΤ και τη Μ.Κ.Ο «Κλίμακα» που αποτυπώνουν τους αριθμούς των αυτοκτονιών ανά έτος, φύλο και ηλικία από την αρχική περίοδο της κρίσης, το 2008, έως και το 2017. Παρατίθενται πίνακες και γραφήματα που απεικονίζουν ακριβώς αυτούς τους αριθμούς. Χρησιμοποιήθηκαν επίσης και στοιχεία από τον ιστότοπο της «Κλίμακας» για την παρουσίαση της 24ωρης γραμμής παρέμβασης για την αυτοκτονία (1018). Συνεχίζοντας αναφέρεται ο ρόλος του επαγγελματία κοινωνικού λειτουργού στον τομέα της ψυχικής υγείας και οι γενικότερες αρμοδιότητες του σε καταστάσεις κρίσης. Κλείνοντας, παρουσιάζονται τα συμπεράσματα της έρευνας, όπου καταλήγουμε στο ότι, σημαντικότερο ρόλο σε αυτές τις περιπτώσεις, οφείλει να διαδραματίζει το κράτος, με απώτερο σκοπό την εξομάλυνση του φαινομένου των αυτοκτονιών και των αποπειρών, διότι αποτελεί πολύ μεγαλύτερο κοινωνικό σκόπελο από αυτό που μπορεί να φανταζόμαστε.