ΕΝΑ ΜΟΥΣΕΙΟ: Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΥΛΟΥ

Abstract

Η Πτυχιακή Εργασία έχει ως αντικείμενο την πολιτιστική αναπαράσταση της σεξουαλικότητας και του φύλου στο μουσείο στην εποχή της μετανεωτερικότητας. Χρησιμοποιώντας τον όρο «queer» ως ερμηνευτικό εργαλείο, εξετάζεται το πως το μουσείο παράγει νοήματα, καθώς και πως κανονικοποιεί νοήματα. Κάνοντας μία βιβλιογραφική ανασκόπηση της πορείας του μουσείου στο χρόνο, της πολιτιστικής αναπαράστασης στο μουσείο, δημιούργησα ένα αναφορικό πλαίσιο για το σχολιασμό πρακτικών και προβληματικών που έχουν αναπτύξει θεωρητικοί και επιμελητές μουσείων για τη παρουσίαση ή αναγνώριση θεματικών σεξουαλικότητας και φύλου στο μουσείο. Διαμορφώνεται μια κριτική συζήτηση για το πως αυτές οι πρακτικές βεβαιώνουν τη queer κριτική και τη χρήση της για την ανάπτυξη και εντοπισμό νέων ερμηνειών στην συλλογή του μουσείου, αλλά και πως αυτή «προκαλεί» τον ίδιο τον ορισμό και λειτουργίες αυτού. Αυτό το θεωρητικό πλαίσιο στηρίζεται από μία σύντομη αναφορά σε ιστορικά στοιχεία και ορισμούς για την έννοια της σεξουαλικότητας και του φύλου. Με βάση το θεωρητικό αυτό πλαίσιο, ανέπτυξα μία πρόταση ενός νοηματικού μουσειολογικού σχεδιασμού μιας περιοδικής έκθεσης που εξετάζει τη σεξουαλικότητα και το φύλο ως ρευστές έννοιες εντοπίζοντας νέες πιθανές ερμηνείες στη συλλογή και πως αυτές μπορούν να εξερευνηθούν από το μουσείο που δημιουργεί νοήματα, αλλά και πως αμφισβητείται η ίδια η διαδικασία της νοηματοδότησης ως υποκειμενικότητα, καθώς η ερμηνεία είναι πολυδιάστατη. Αυτό πραγματοποιείται μέσα από νέες απρόσμενες συναντήσεις γνωστών αντικειμένων και τη δημιουργία μιας νέας συνθήκης για νέα ερμηνεία, η οποία αναπτύσσει θεματικές της queer θεωρίας, καθώς και υπογραμμίζει την ίδια τη διαδικασία της νοηματοδότησης στο μουσείο. Ως αποτέλεσμα, αναδεικνύεται αυτό το νέο ερευνητικό πεδίο για το μουσείο και τον επαναπροσδιορισμό του, τη σχέση του με τη συλλογή του, αλλά και για τη συνεργασία του με άλλα ιδρύματα και συλλογές, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να προσεγγίσει και να συνδυάσει κοινωνικές, ανθρωπιστικές έννοιες στον εκθεσιακό σχεδιασμό.