Επιτομή:
Εισαγωγή: Ο χρόνιος αυχενικός πόνος αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα υγείας με υψηλό επιπολασμό και υψηλά ποσοστά υποτροπής στις αναπτυγμένες χώρες. Η τηλεαποκατάσταση παρουσιάζεται σαν ένας νέος τρόπος αποκατάστασης, ειδικά σε καταστάσεις όπου η δια ζώσης παροχή υπηρεσιών φυσικοθεραπείας δεν είναι εφικτή.
Σκοπός: Ο κύριος στόχος της μελέτης είναι να διερευνήσουμε κατά πόσο είναι εφικτό να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα ασκήσεων για την αντιμετώπιση του χρόνιου αυχενικού πόνου μέσω εφαρμογών τηλεαποκατάστασης και πόσο αποτελεσματικό μπορεί αυτό να είναι, στην εποχή covid-19 όπου η δια ζώσης θεραπείες πολλές φορές είναι ανέφικτες.
Μεθοδολογία: Ένα σύνολο ατόμων με χρόνιο αυχενικό πόνο έλαβε και εκτέλεσε πρόγραμμα ασκήσεων μέσω μιας εφαρμογής στο κινητό τους τηλέφωνο αφού πρώτα αξιολογήθηκαν στο εργαστήριο φυσικοθεραπείας. Αυτή η εφαρμογή έδινε τη δυνατότητα online θεραπείας αλλά και παρακολούθησης της συμμόρφωσης των συμμετεχόντων στο πρόγραμμα. Ως μέτρα έκβασης χρησιμοποιήθηκαν τα ερωτηματολόγια Neck Disability Index (NDI), Oswestry Disability Index – Cervical
(ODI), η οπτική αναλογική κλίμακα πόνου VAS Scale, και το ενεργητικό εύρος κίνησης (AROM).
Αποτελέσματα: Η φυσιοθεραπευτική παρέμβαση μέσω εφαρμογής τηλεαποκατάστασης παρουσίασε βελτίωση σε μια σειρά από μεταβλητές. Τα αποτελέσματα έδειξαν στατιστικώς σημαντική διαφορά στα ακόλουθα: NDI μειώθηκε από 19,7 σε 12,8 (F = 74,316, p < 0.001)), ODI από 39,2% σε 20,1% (F = 127,165, p < 0.001), VAS Scale από 6,6 σε 3,8 (F = 105,528, p < 0.001), ενώ το AROM αυξήθηκε καθώς έχουμε: Κάμψη αυχένα από 47,1 μοίρες σε 50,63 (F = 9,107, p = 0.001), Έκταση αυχένα από 53,3 μοίρες σε 56,4 (F = 8,506, p = 0.001), Πλάγια Κάμψη Δεξιά από 34,6 μοίρες σε 39,2 (F = 22,042, p < 0.001), Πλάγια κάμψη Αριστερά από 35 μοίρες σε 39,7 (F = 35,540, p < 0.001), Δεξιά Στροφή αυχένα από 59,4 μοίρες σε 65 (F = 23,873, p < 0.001) και Αριστερή Στροφή Αυχένα από 60,3 μοίρες σε 65,9 (F = 24,500, p < 0.001).
Συμπεράσματα: Η έρευνα έδειξε πως η τηλεαποκατάσταση για την αντιμετώπιση του χρόνιου αυχενικού πόνου μπορεί να αποτελέσει λύση για τους ασθενείς και τους φυσικοθεραπευτές όταν η δια ζώσης θεραπεία δεν είναι εφικτή καθώς είναι ένας καινοτόμος, πολλά υποσχόμενος τρόπος θεραπείας. Περαιτέρω κλινικές μελέτες είναι απαραίτητες για να διερευνήσουν περισσότερο την αποτελεσματικότητά του, σε μεγαλύτερο και αντιπροσωπευτικότερο δείγμα ασθενών.
