Ο ρόλος των ηλικιωμένων στην Ελλάδα της κρίσης, της ανεργίας και της μετανάστευσης

Abstract

Η εργασία αυτή αποσκοπεί στο να προσεγγίσει βιβλιογραφικά την τρίτη ηλικία, τα χαρακτηριστικά και τις ανάγκες αυτής, όπως αυτές διαμορφώθηκαν στο πέρασμα των χρόνων. Κύριος στόχος μας, όμως, αποτελεί να αναδείξουμε τη λειτουργία των κοινωνικών δομών περίθαλψης και στήριξης των ηλικιωμένων ατόμων και τον τρόπο με τον οποίο οι τελευταίες απειλούνται στη σημερινή Ελλάδα της κρίσης και της μετανάστευσης. Αρχικά, επιχειρείται μια ιστορική αναδρομή, καθώς και μια προσέγγιση των βασικών ορισμών τους οποίους πραγματεύεται η εργασία αυτή, ενώ στην συνέχεια αναφερόμαστε αναλυτικά στην τρίτη ηλικία, στους ορισμούς που έχουν δοθεί για την ηλικία αυτή, αλλά και στα χαρακτηριστικά και στις ανάγκες των ατόμων που ανήκουν στην τρίτη ηλικία. Στο τρίτο κεφάλαιο (Κεφάλαιο 3) γίνεται αναφορά στην Ελλάδα την εποχή της κρίσης και της μετανάστευσης, ενώ στο κεφάλαιο 4 γίνεται αναλυτική αναφορά στη νομοθεσία, η οποία προστατεύει τα δικαιώματα των ηλικιωμένων ατόμων, αλλά και στις δομές κοινωνικής στήριξης των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας, ενώ στο Κεφάλαιο 5 γίνεται αναφορά στο ρόλο του κοινωνικού λειτουργού και στον τρόπο με τον οποίο το έργο του μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων ατόμων. Σε κάθε περίπτωση, από την εργασία αυτή προκύπτει πως είναι απαραίτητο να ενισχυθεί η κρατική μέριμνα, αλλά και η εθελοντική δράση όλων των πολιτών, ώστε να εξασφαλίσει στα άτομα αυτά της τρίτης ηλικίας τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και την ενεργότερη συμμετοχή τους εντός της ελληνικής κοινωνίας. Έτσι, απαιτείται η παροχή και η χρήση κονδυλίων για τον σκοπό αυτό, σε συνδυασμό με τον σχεδιασμό και την υιοθέτηση πολιτικών πρακτικών, οι οποίες θα στοχεύουν στην προστασία και τη φροντίδα των ατόμων αυτών. Απαιτείται η αναβάθμιση και η βελτίωση των κέντρων που απευθύνονται στα άτομα της τρίτης ηλικίας, ώστε να ανταποκριθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στις ανάγκες τους. απαιτείται και η ενίσχυση και η ενεργότερη και δυναμικότερη δράση των εθελοντικών οργανώσεων, αλλά και της τοπικής αυτοδιοίκησης, ακόμα και της εκκλησίας. απαιτούνται μέτρα και σε επίπεδο πολιτικής, να υπάρχει μέριμνα για την εκπαίδευση των ατόμων της τρίτης ηλικίας, ώστε να μπορέσουν να αναπτύξουν ελεύθερα την προσωπικότητα και τη δράση τους ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Καλό θα ήταν να δοθεί η δυνατότητα στα άτομα αυτά να παρακολουθήσουν διδασκαλίες και προγράμματα σχετικά με τις σχέσεις των ανθρώπων και γενικά με ποικίλες πτυχές της καθημερινής ζωής, η κοινωνική ευαισθητοποίηση και η παροχή βοήθειας ιδιαίτερα στα άτομα της τρίτης ηλικίας, τα οποία δεν διαθέτουν οικογένεια