Έγκαυμα και παιδί. Ψυχοκοινωνικές προεκτάσεις και ο ρόλος του νοσηλευτή

Abstract

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας πτυχιακή εργασίας είναι η μελέτη και η ανάλυση του εγκαύματος στην παιδική ηλικία και ο ρόλος του νοσηλευτή. Πιο συγκεκριμένα εξετάζονται η έννοια του εγκαύματος, η επιδημιολογία των εγκαυμάτων στην Ελλάδα και διεθνώς, το έγκαυμα στην παιδική ηλικία, ο τρόπος διαχείρισης πόνου στα παιδιά και οι ψυχολογικές επιπτώσεις, η αντιμετώπιση των εγκαυμάτων και ο ρόλος του νοσηλευτή στην φροντίδα των παιδικών εγκαυμάτων σε όλα τα στάδια του εγκαύματος. Υλικό και μέθοδος: Το υλικό του παρόντος πονήματος αντλήθηκε από ελληνικά και διεθνή συγγράμματα καθώς επίσης και από έγκυρες διαδικτυακές πηγές στις οποίες παρουσιάζονται επιστημονικά πονήματα σχετικά με τα εγκαύματα. Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα της εργασίας έδειξαν ότι το έγκαυμα μπορεί να επηρεάσει και άλλα συστήματα του οργανισμού ενώ είναι το δεύτερο σε συχνότητα αίτιο ατυχημάτων στην παιδική ηλικία και ότι ότι το συντριπτικό ποσοστό των παιδικών εγκαυμάτων γίνεται μέσα στο σπίτι. Συμπεράσματα: Το έγκαυμα μπορεί να είναι ένα μικρό ιατρικό πρόβλημα ή και επείγον, θανατηφόρο περιστατικό. Παρά τη σημαντική πρόοδο στην πρόληψη και αντι¬ μετώπιση, τα εγκαύματα αποτελούν τον βαρύτερο τραυματισμό που μπορεί να υποστεί ο ανθρώπινος οργανισμός. Ηπρόγνωση για ένά βαρύ έγκαυμα εξαρτάται κυρίως από την έκτα¬ ση της εγκαυματικής επιφάνεια. Ο ρόλος των νοσηλευτών είναι πολύ σημαντικός γιατι οφείλει να αντιληφθεί και να κατανοήσει τις συμπεριφορές του παιδιού ενώ ταυτόχρον συμβάλει στο σχεδιασμό, την εφαρμογή και την εκτίμηση των παρεμβάσεων.