Αυτισμός και παρέμβαση του κοινοτικού νοσηλευτή

Abstract

Ο αυτισμός αποτελεί διαταραχή της ψυχολογικής ανάπτυξης ενός ατόμου, που χαρακτηρίζεται από προβλήματα στην κοινωνική αλληλεπίδραση και την επικοινωνία. Πρόκειται για νόσημα με πολυπαραγοντική αιτιολογία, όπου γενετικοί παράγοντες αλληλεπιδρούν με περιβαλλοντικούς και καθορίζουν το κίνδυνο εμφάνισης αλλά και το κλινικό φαινότυπο της διαταραχής. Στοιχεία μελετών υποδεικνύουν αλλαγές στη συνδεσιμότητα των νευρώνων στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο ως το νευροβιολογικό υπόστρωμα αυτών των διαταραχών. Επιπλέον, τα γονίδια που έχουν συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης αυτισμού συμμετέχουν σε σημαντικά νευροδιαβιβαστικά μονοπάτια και παίζουν κριτικό ρόλο στην ανάπτυξη και λειτουργία των συνάψεων στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο. Η σπουδαιότητα της σωστής διάγνωσης και εξατομικευμένης θεραπευτικής προσέγγισης αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για τα παιδιά με αυτισμό. Η Κοινοτική νοσηλευτική αποτελεί μια από τις σημαντικές ειδικότητες της σύγχρονης νοσηλευτικής διεθνώς, στην συνεισφορά της οποίας βασίζεται κατά ένα σημαντικό μέρος η φροντίδα της υγείας του ατόμου έξω από το νοσοκομείο. Όταν πρόκειται για παιδί με αυτισμό, η φροντίδα αυτή αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την σωστή εξέλιξη του παιδιού σε έναν ενήλικα προσαρμοσμένο στη κοινωνία και όσον το δυνατό πιο ανεξάρτητο. Η εξατομικευμένη αξιολόγηση της κατάστασης του ατόμου και της οικογένειας, η ιεράρχηση των συμπτωμάτων, ο καθορισμός των στόχων της παρέμβασης, η συστηματική φροντίδα της σωματικής υγείας, η εκπαίδευση και η εφαρμογή διαφορετικών θεραπευτικών προσεγγίσεων σε διαφορετικές φάσεις της ζωής του ατόμου αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την σωστή αντιμετώπιση του προβλήματος. Τα άτομα με αυτισμό έχουν ανάγκη από οργανωμένο δίκτυο υπηρεσιών υγείας και εκπαίδευσης, ικανό να ανταποκριθεί μακροχρόνια στις μεταβαλλόμενες ανάγκες τους. Η σωστή εφαρμογή της νομοθεσίας κάθε κράτους συμφώνα με τα δικαιώματα του παιδιού με αυτισμό όπως έχουν καταγραφεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πολύ σημαντικό.