Διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή. αυτισμός, αιτιολογικές προσεγγίσεις και εκπαιδευτικά θεραπευτικά προγράμματα

Abstract

Σκοπός: Αυτισμός και συναφείς διαταραχές εξακολουθούν να αποτελούν πρόκληση για τα άτομα με τη διαταραχή , τα μέλη της οικογένειας τους επαγγελματίες υγείας εκπαιδευτικούς και τους διαμορφωτές πολιτικής . Προσπάθειες για την κατανόηση και τη θεραπεία της διαταραχής έχουν οδηγήσει στην ανάπτυξη διαφόρων θεραπευτικών προσεγγίσεων μερικές από τις οποίες ισχυρίζονται για θεραπεία. Αν και η βιολογική βάση του αυτισμού έχει αναγνωριστεί και γνώσεις σχετικά με τη φύση των κύριων χαρακτηριστικών έχει επεκταθεί , δεν υπάρχει γνωστή θεραπεία σήμερα . Mεθοδολογία: Ο σχεδιασμός της θεραπείας για τα άτομα με αυτισμό και συναφείς διαταραχές θα πρέπει να σχετίζονται με την αξιολόγηση των ατομικών αναγκών, το τρέχον επίπεδο της λειτουργίας . Η παρέμβαση θα πρέπει να σχετίζεται με το πλήρες φάσμα και θα πρέπει να επικεντρωθεί στο μακροπρόθεσμο όραμα για το δυναμικό του ατόμου . Οι γονείς είναι πολύ σημαντικοί κατά τη διάρκεια ολόκληρης της ζωής του ατόμου με αυτισμό . Υποστήριξη προς τους γονείς και τα αδέλφια και στενή συνεργασία με τους δασκάλους και τους επαγγελματίες που αντικατοπτρίζουν τις αξίες και τις προτεραιότητες της οικογένειας προωθεί την γενίκευση των δεξιοτήτων και των γνώσεων σε διαφορετικές ρυθμίσεις . Δομή: Προς το παρόν η έρευνα δείχνει τη σημασία της έγκαιρης παρέμβασης προσαρμοσμένη στις ατομικές δυνάμεις και αδυναμίες , βοηθώντας το παιδί να αναπτύξει καλύτερες κοινωνικές και συναισθηματικές σχέσεις , να μάθουν καλύτερα τις επικοινωνιακές δεξιότητες και να μειώσει την ένταση των στερεοτυπικών και τις προκλητικές συμπεριφορές . Η πιο ισχυρή πηγή βελτίωσης κατά τη διάρκεια των ετών για τα παιδιά και τους εφήβους με διαταραχές του φάσματος του αυτισμού είναι η εκπαίδευση . Το εκπαιδευτικό περιβάλλον πρέπει να επιλεγεί ώστε να είναι κατάλληλο για τις ανάγκες του παιδιού . Υπάρχουν πολλά διαφορετικά εκπαιδευτικά προγράμματα . Παρά το γεγονός ότι έχουν διαφορετικά σημεία έμφασης , μοιράζονται πολλά κοινά χαρακτηριστικά , όπως η είσοδος σε νεαρή ηλικία , δομή με σαφείς προσδοκίες , αναπτυξιακή καταλληλότητα. Επαγγελματική και προεπαγγελματική κατάρτιση είναι σημαντική για τους εφήβους με αυτισμό και συναφείς διαταραχές και στοχεύει στην κοινωνικοποίηση και ανεξάρτητη ή υποστηριζόμενης απασχόλησης και διαβίωσης . Συμπεριφορικές και ψυχολογικές μέθοδοι θεραπείας είναι πολύ σημαντικές για την προώθηση της επικοινωνίας , κοινωνικές δεξιότητες και τη διαχείριση της συμπεριφοράς και η φαρμακευτική θεραπεία είναι χρήσιμη σε ορισμένες περιπτώσεις. Θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην επιλογή και χορήγηση των φαρμάκων.