Χρήση της εφαρμογής JABtalk ως επαυξητικό- εναλλακτικό σύστημα επικοινωνίας σε παιδιά με διαταραχή αυτιστικού φάσματος

Abstract

Η παρούσα πτυχιακή εργασία αναφέρεται στη διαμόρφωση της εφαρμογής JABtalk ως Επαυξητικό- Εναλλακτικό σύστημα επικοινωνίας χρησιμοποιώντας φορητές συσκευές tablet με λειτουργικό android σε 3 αγόρια με Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος ηλικίας 9,13 και 13.6 ετών και στην εκπαίδευσή τους μέσω αυτής για τη βελτίωση των επικοινωνιακών τους ικανοτήτων. Η εκφραστική επικοινωνία των συμμετεχόντων δεν είναι λειτουργική, ενώ κανείς από αυτούς δεν έχει υπάρξει χρήστης της ΕΕΕ στο παρελθόν. Ανάλογα με τις απαιτήσεις και τις ικανότητες του καθενός που εκτιμήθηκαν μέσω της αξιολόγησης, σχεδιάστηκε η διαμόρφωση της εφαρμογής, η οποία εστίαζε, στην έκφραση των αναγκών και επιθυμιών, αλλά και στην αλληλεπίδραση μέσω ανταπόκρισης χρησιμοποιώντας είτε μία οπτική ένδειξη, είτε συνδυασμούς οπτικών ενδείξεων στην οθόνη για την ανάπτυξη της ικανότητας δημιουργίας προτάσεων. Η εφαρμογή πέρα από οπτική ένδειξη παρείχε και τη δυνατότητα παραγωγής ομιλίας μέσω προ-ηχογραφημένων μηνυμάτων. Η διεξαγωγή των συνεδριών πραγματοποιήθηκε στο σχολικό και οικογενειακό περιβάλλον των συμμετεχόντων και στόχος ήταν η αποτελεσματική χρήση του συστήματος ΕΕΕ με στόχο την ανάπτυξη λειτουργικής επικοινωνίας και η γενίκευση σε όλα τα περιβάλλοντα και με όλους τους επικοινωνιακούς συντρόφους. Η αξιολόγηση και σύγκριση των επικοινωνιακών τους ικανοτήτων πριν και μετά την παρέμβαση εκτιμήθηκε μέσω ενός εργαλείου, του Communication Matrix (Rowland, 2003), το οποίο βασίζεται στην παρατήρηση της αλληλεπίδρασης με διαφόρους επικοινωνιακούς συντρόφους. Το εργαλείο αυτό, παρουσιάζει τις επικοινωνιακές συμπεριφορές κάθε συμμετέχοντα ως προς 4 λόγους επικοινωνίας (άρνηση, αίτηση, αλληλεπίδραση, σχολιασμός). Με βάση τα αποτελέσματα πριν και μετά την παρέμβαση παρουσιάστηκε βελτίωση και στους 3 συμμετέχοντες και μάλιστα, αύξηση των ποσοστών από 39% σε 52%, από 20% σε 40% και από 21% σε 30%. Κατά τη διάρκεια των συνεδριών παρέμβασης, οι συμμετέχοντες είχαν αναπτύξει επικοινωνιακές δεξιότητες που θα μπορούσαν να αυξήσουν κατά πολύ τα ποσοστά αυτά, όμως, η χρήση της ΕΕΕ δεν υποστηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό από το περιβάλλον του καθενός με αποτέλεσμα να μη γίνει η γενίκευση όλων αυτών των δεξιοτήτων. Στην συγκεκριμένη έρευνα έπαιξαν ρόλο πολλοί προσωπικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες που επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό τα αποτελέσματα. Γι' αυτό το λόγο, συστήνεται η συνέχιση εφαρμογής της ΕΕΕ σε όλα τα περιβάλλοντα, ώστε να προωθηθεί η γενίκευση, καθώς υπάρχει δυνατότητα βελτίωσης των δεξιοτήτων των συμμετεχόντων μέσω της συγκεκριμένης εφαρμογής.