Συγκριτική μελέτη των ικανοτήτων χρήσης ρηματικών χρόνων παιδιών με διαταραχή αυτιστικού φάσματος (ΔΑΦ) και παιδιών τυπικής ανάπτυξης με την χρήση άτυπου δομημένου τεστ κατονομασίας εικόνων δράσης

Abstract

Η συγκεκριμένη πτυχιακή εργασία έχει ως αντικείμενο μελέτης τη σύγκριση των ικανοτήτων χρήσης των ρηματικών χρόνων των παιδιών με διαταραχή αυτιστικού φάσματος και των παιδιών τυπικής ανάπτυξης. Για τη διεξαγωγή της εργασίας δημιουργήθηκε ένα άτυπο δομημένο τεστ το οποίο περιλάμβανε δεκαπέντε (15) εικόνες δράσης. Μαζί με τις εικόνες που δίνονταν στα παιδιά γίνονταν και οι αντίστοιχες ερωτήσεις. Το δείγμα που έλαβε μέρος για την εκπόνηση της εργασίας περιείχε έξι παιδιά τυπικής ανάπτυξης 9-10 ετών, έξι παιδιά τυπικής ανάπτυξης 4-5 ετών , 6 παιδιά με διαταραχή αυτιστικού φάσματος 9-10 ετών και έξι παιδιά με διαταραχή αυτιστικού φάσματος 4-5 ετών. Έχουν διεξαχθεί έρευνες με παρόμοιο αντικείμενο απασχόλησης, δηλαδή τη χρήση των ρηματικών χρόνων από παιδιά με αυτισμό και από παιδιά τυπικής ανάπτυξης, όχι όμως και στην Ελλάδα. Ωστόσο, υπάρχουν διαφορετικές απόψεις ως προς την σωστή επιλογή ρηματικού χρόνου. Άλλες έρευνες έδειξαν πως υπάρχει δυσκολία στη χρήση του αορίστου χρόνου, άλλες πως υπάρχει δυσκολία όταν συνυπάρχει και άλλη γλωσσική διαταραχή. Στην παρούσα εργασία τα αποτελέσματα έδειξαν πως δεν υφίσταται στατιστικώς σημαντική διαφορά ανάμεσα στα παιδιά. Παρόλα αυτά κρίνεται αναγκαίο να πραγματοποιηθεί έρευνα ως προς τον αόριστο χρόνο αφού το συγκεκριμένο τεστ εξέτασε τους βασικούς χρόνους, δηλαδή τον ενεστώτα , τον αόριστο και τον μέλλοντα, με αποτέλεσμα να μην είναι αρκετά μεγάλος ο αριθμός των εικόνων για τον κάθε χρόνο και σε μικρό αριθμό παιδιών.