Αξιολόγηση των ικανοτήτων διαδοχοκίνησης σε παιδιά προσχολικής ηλικίας των 3,5- 5,0 ετών

Abstract

Η ομιλία, ορίζεται από πολλούς επιστήμονες (Crystal & Varley, 1998, Οκαλίδου, 2002), ως ένα σύνθετο και αεροδυναμικό φαινόμενο, κατά τη διάρκεια του οποίου, ένα ακουστικό ή ηχητικό σήμα, παράγεται, από τη συνδυασμένη λειτουργία και αλληλεπίδραση, των τριών συστημάτων της (αναπνευστικό, φωνητικό, αρθρωτικό). Ο έλεγχος της στοματοκινητικής λειτουργίας, είναι ιδιαίτερα σημαντικός, για την αξιολόγηση της ομιλίας, καθώς εντοπίζει τα διάφορα ελλείμματα, ενώ ταυτόχρονα, συνεισφέρει, και στη διαδικασία της διαφοροδιάγνωσης. Συνήθως, πραγματοποιείται με την αξιολόγηση των ικανοτήτων διαδοχοκίνησης (γρήγορη παραγωγή επαναλαμβανόμενων κινήσεων), ενώ, παράλληλα, χρησιμοποιούνται και άλλες δοκιμασίες (π.χ. στοματοπροσωπικός έλεγχος, φωνολογικό - αρθρωτικό τεστ). Η παρούσα ερευνητική εργασία, έχει ως στόχο να διερευνήσει την ανάπτυξη των ικανοτήτων διαδοχοκίνησης, σε παιδιά που μιλούν την ελληνική. Ειδικότερα, εξετάστηκε εάν, η φωνολογική ανάπτυξη και οι ικανότητες διαδοχοκίνησης, είναι δυνατόν να επηρεαστούν, από τη παρουσία μεταβλητών, όπως είναι: η ηλικία, η τυπική ή η άτυπη φωνολογική ανάπτυξη, και η περιοχή. Για την επιτυχή διεξαγωγή της, συλλέχθηκε δείγμα από 102 παιδιά, προσχολικής ηλικίας (3,5 - 5,0 ετών), από παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία, της Πάτρας και της Αθήνας. Πραγματοποιήθηκε, στοματοπροσωπικός έλεγχος, αξιολόγηση της φωνητικής και φωνολογικής εξέλιξης, ενώ, για τον έλεγχο των ικανοτήτων διαδοχοκίνησης, ζητήθηκε η διαδοχική επανάληψη ερεθισμάτων, σε χρόνο πέντε δευτερολέπτων και συγκεκριμένα, των συλλαβών /pa/, /ta/, /ka/, /ma/, των δισύλλαβων /pama/, /paba/, αλλά και των τρισύλλαβων /pataka/, /patata/, /θalasa/, /banana/. Για να κινητοποιηθούν τα παιδιά, να επαναλαμβάνουν επί πέντε δευτερόλεπτα τα ζητούμενα ερεθίσματα, χρησιμοποιήθηκε η πλατφόρμα του προγράμματος Scratch. Τα αποτελέσματα, έδειξαν ότι υπήρχαν διαφορές, μεταξύ των υποκειμένων, αφού τα παιδιά της μεγαλύτερης ηλικιακής ομάδας, είχαν συγκριτικά, καλύτερα αποτελέσματα. Επίσης, η φωνολογική ανάπτυξη και η περιοχή, αποδείχτηκαν ότι επιδρούν σημαντικά, στην επίδοση των παιδιών. Ακόμη, διαπιστώθηκε ότι η παραγωγή της ψευδολέξης /pataka/, αποτελεί ένα χρήσιμο διαγνωστικό εργαλείο, καθώς δίνει σημαντικές πληροφορίες, που βοηθούν στην διαφορική διάγνωση (διαφοροδιάγνωση), μεταξύ των διαταραχών της ομιλίας. Τέλος, η ψευδολέξη /paba/, βρέθηκε να έχει το μεγαλύτερο ποσοστό λανθασμένων παραγωγών, με 10,61%. Κλείνοντας, συμπεραίνεται ότι η διαδοχοκίνηση, είναι σε θέση να δώσει πληροφορίες, για την ικανότητα ομιλίας, του κάθε ατόμου και γι' αυτό, θα πρέπει, μελλοντικά, να σταθμιστεί ένα τεστ, που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του ελληνικού πληθυσμού.