Επιτομή:
Το Πρωτόκολλο Internet IPv4 αποδείχτηκε ένα σταθερό και δυνατό πρωτόκολλο, που κάλυψε σε πολύ μεγάλο βαθμό τις απαιτήσεις για τις οποίες είχε σχεδιαστεί και επικράτησε τελικά στο παγκόσμιο Internet. Εντούτοις, εδώ και μερικά χρόνια είχαν αρχίσει να διαφαίνονται σημαντικά προβλήματα στα οποία το συγκεκριμένο πρωτόκολλο αδυνατούσε να δώσει λύση. Η έλλειψη διευθύνσεων, η δυσκολία διαχείρισης, η μη υποστήριξη φορητότητας και ζητήματα ασφάλειας οδήγησαν στην δημιουργία του νέου πρωτοκόλλου IPv6.
Μεγάλες εξελίξεις συντελέστηκαν στον τομέα των δικτυακών επικοινωνιών και νέες εφαρμογές ήρθαν στο προσκήνιο, τις οποίες όμως το IPv4 δεν μπορεί να υποστηρίξει και να εκμεταλλευτεί στον απαιτούμενο βαθμό. Όταν ορίστηκε το IPv4 υπήρχαν ελάχιστα δίκτυα υπολογιστών.
Στην παρούσα εργασία μελετάται η διαδικασία της μετάβασης του Internet στο νέο πρωτόκολλο IPv6. Αρχικά παρουσιάζονται οι αδυναμίες του πρωτοκόλλου IPv4 στο να καλύψει τις νέες απαιτήσεις του διαδικτύου και στη συνέχεια παρουσιάζονται αναλυτικά οι μηχανισμοί μετάβασης, και ο τρόπος λειτουργίας του πρωτοκόλλου IPv6, τα πρωτόκολλα δρομολόγησης του και η επίδραση του στις enduser εφαρμογές.
Τέλος γίνεται μία μελέτη της τρέχουσας κατάστασης του πρωτοκόλλου IPv6 και σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία παρουσιάζεται το ποσοστό της χρήσης του πρωτοκόλλου IPv6 και σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά και στην Ελλάδα, όπως επίσης παρουσιάζεται και το ποσοστό εξάντλησης του πρωτοκόλου IPv4.
