Επιτομή:
Η αναισθησία αποτελεί την κλινική εφαρμογή ενός σημαντικού τομέα της Ιατρικής και Νοσηλευτικής επιστήμης, στην οποία λόγω της ταχείας εξέλιξής της και της λεπτής ισορροπίας που την χαρακτηρίζει κατά την περιεγχειρητική περίοδο, προκύπτουν διαρκώς νέα επιστημονικά συμπεράσματα για τις επιδράσεις της και τον τρόπο αντιμετώπιση τους. Η παρούσα εργασία περιλαμβάνει τις γενικές νοσηλευτικές γνώσεις γύρω από την γενική αναισθησία, τους μηχανισμούς δράσης της και τον τρόπο χορήγησης της, δίνοντας έμφαση στις διάφορες επιπλοκές που μπορεί να εμφανίσει ο ασθενής άμεσα λόγω της αναισθησίας ή έμμεσα λόγω της αλληλεπίδρασής αυτής με άλλους περιεγχειρητικούς παράγοντες. Ταυτόχρονα, λόγω της ενεργής δράσης του σύγχρονου νοσηλευτή στον περιεγχειρητικό και ειδικά στον αναισθησιολογικό χώρο, γίνεται μία αναλυτική αναφορά στον τρόπο που συμβάλει η νοσηλευτική παρέμβαση στην αντιμετώπιση των αναισθητικών επιπλοκών, με έμφαση στην σημασία και στον τρόπο εφαρμογής της νοσηλευτικής διεργασίας.
Το κείμενο στηρίζεται σε 46 αναφορές σε ελληνική και ξενόγλωσση βιβλιογραφία επιστημονικών βιβλίων και περιοδικών από το 1997 έως το 2016, με την μεγαλύτερη συχνότητα των αναφορών να βασίζεται στην τελευταία δεκαετία.
Μέσα από την διασταύρωση αυτών, διαφαίνεται η σημαντικότητα της διαρκής εγρήγορσης για την επιτυχή αντιμετώπιση κάθε επιπλοκής της αναισθησίας, μέσω της κατοχής πολυδιάστατης γνώσης και της συγχρονισμένης συνεργασίας με τον αναισθησιολόγο.
