Επιτομή:
Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να διερευνηθεί κατά πόσο η προφορική πραγμάτωση του λόγου (ομιλία) σχετίζεται με τις γνωστικές λειτουργίες (προσοχή, μνήμη, παρατηρητικοτητα κ.α.). Για να ελεγχθεί η μεταξύ τους σχέση, κρίθηκε σκόπιμο να γίνει μια αξιολόγηση των γνωστικών λειτουργιών σε άτομα με φυσιολογική ακοή που χρησιμοποιούν τον προφορικό λόγο και σε Κωφούς, στους οποίους ο προφορικός λόγος απουσιάζει.
Συγκεκριμένα, στη μελέτη έλαβαν μέρος 30 ακούοντες και 30 Κωφοί, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε δύο δοκιμασίες. Η πρώτη δοκιμασία, η οποία αφορά στην αξιολόγηση των γνωστικών λειτουργιών, ονομάζεται Κλίμακα Ανάκλησης Οπτικών Πληροφοριών και δεν απαιτεί προφορικό λόγο. Συνεπώς, η αξιολόγηση της πρώτης δοκιμασίας έγινε με κοινό τρόπο και για τα δύο δείγματα. Ωστόσο, δεν ισχύει το ίδιο και για τη δεύτερη δοκιμασία, η οποία απαιτεί προφορικό λόγο, και πρόκειται για τη Γνωστική Εκτίμηση του Μοντρεαλ (MoCA). Σε αυτήν την περίπτωση το δείγμα Κωφώναξιολογήθηκε μέσωτης Νοηματικής Γλώσσας.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα κωφά άτομα δεν παρουσιάζουν στατιστικώς σημαντικές διαφορές στην επίδοση των γνωστικών λειτουργιών όταν η δοκιμασία δεν απαιτεί προφορικό λόγο, επιβεβαιώνοντας τις σχετικές έρευνες των Rosenstein, MacDanielκαιWolff.Αντίθετα, όταν η δοκιμασία αξιολόγησης έχει δημιουργηθεί και σταθμιστεί σε πληθυσμό με φυσιολογική ακοή που χρησιμοποιεί τον προφορικό λόγο, οι Κωφοί παρουσιάζουν χαμηλότερες επιδόσεις.
Συμπερασματικά, η ύπαρξη ή απουσία προφορικού λόγου δεν σχετίζεται με υψηλή η χαμηλή, αντίστοιχα, επίδοση στις γνωστικές λειτουργίες. Η ελλειμματική επίδοση των Κωφών στο λεκτικό τεστ MoCA δείχνει ότι το συγκεκριμένο τεστ δεν παρέχει αξιόπιστα και έγκυρα αποτελέσματα για άτομαμε ελλειμματική ακοή και δεν συνίσταται η χορήγησή του στο συγκεκριμένο πληθυσμό.
