Φυσικοθεραπευτική προσέγγιση σε αυχεναλγούς αιτίας πονοκέφαλο

Abstract

Η ανάγκη για χειρωνακτικούς χειρισμούς στα πλαίσια της θεραπείας της κεφαλαλγίας, βασίζεται στην αλληλεξάρτηση μεταξύ των μυών του αυχένα και της πηγής του πόνου και στοχεύει στην πρόληψη οποιωνδήποτε μεταβολών στη δομή της συγκεκριμένης περιοχής, εξαιτίας της κεφαλαλγίας. Αφού παρατεθούν ορισμένα ανατομικά στοιχεία για την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, στο πλαίσιο της παρούσας εργασίας συζητούνται: (1) η επιστημονική τεκμηρίωση για χειρωνακτικές θεραπείες της αυχενογενούς κεφαλαλγίας, (2) οι μεταβλητές βάσει των οποίων μπορούν να εντοπίζονται ασθενείς με αυχενογενή κεφαλαλγία που θα επωφεληθούν από τη χειρωνακτική θεραπεία και (3) οι θεραπείες που προτείνονται, βασιζόμενες σε συγκεκριμένες τεχνικές. Υπάρχουν τεκμήρια που δείχνουν ότι γενικότερα, κάποια μορφή κροταφογναθικής δυσλειτουργίας (temporomandibular disorder, TMD) ενδέχεται να συνεισφέρει στην αυχενογενή κεφαλαλγία, εν μέρει λόγω της επίδρασης της δυσλειτουργίας της κροταφογναθικής άρθρωσης στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Τα διαγνωστικά κριτήρια για την αυχενογενή κεφαλαλγία που περιγράφονται από την Διεθνή Εταιρεία Κεφαλαλγίας (International Headache Society, IHS), περιλαμβάνουν υποκειμενικές περιγραφές, καθώς και κλινικά σημεία από την πηγή του πόνου στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Τα σημεία αυτά περιλαμβάνουν βλάβη στο εύρος κίνησης του αυχένα (cervical range of motion, ROM) και πόνο κατά την ψηλάφηση του λαιμού. Η κλινική διαχείριση των ασθενών με κεφαλαλγία πρέπει να επεκταθεί πέρα από την τοπική παθολογία των ιστών, ώστε να ενσωματωθούν προσεγγίσεις θεραπείας που στοχεύουν στην ομαλοποίηση της ευαισθησίας του κεντρικού νευρικού συστήματος. Πάνω σ’ αυτή τη βάση, το κείμενο που ακολουθεί εκθέτει ορισμένα παραδείγματα χειρωνακτικών θεραπειών για την αυχενογενή κεφαλαλγία. Τα τελευταία χρόνια, αυξήθηκε η γνώση για την παθογένεια και την καλύτερη διαχείριση των χρόνιων κεφαλαλγιών. Τα τρέχοντα επιστημονικά στοιχεία υποστηρίζουν το ρόλο των χειρωνακτικών θεραπειών στη διαχείριση της κεφαλαλγίας, αλλά τα αποτελέσματα εξακολουθούν να είναι αντικρουόμενα.