Η εξέλιξη των προτύπων κωδικοποίησης ήχου. Από τον ήχο MPEG-1 στον ήχο MPEG-H

Abstract

Η εξέλιξη της τεχνολογίας έφερε τον πλανήτη στην ψηφιακή εποχή. Τα αναλογικά μέσα πέρασαν σε δεύτερη μοίρα λόγω της ευκολίας και των δυνατοτήτων που προσφέρουν τα ψηφιακά μέσα. Η εισαγωγή του CD σαν εξέλιξη των αναλογικών μέσων, όπως οι δίσκοι και οι κασέτες σηματοδότησε την αρχή δημιουργίας προτύπων κωδικοποίησης ήχου. Η παλμοκωδική διαμόρφωση (Pulse Code Modulation – PCM) του προτύπου CD παρά την ιστορική της σημασία, ήταν δεσμευμένη από τον περιορισμό του υψηλού ρυθμού δεδομένων που απαιτούσε. Το πρότυπο MPEG-1 ήρθε για να φέρει τη συμπίεση στον ψηφιακό ήχο. Εκτός της συμπίεσης σαν πρότυπο σχεδιάστηκε ώστε να εξυπηρετεί πολλές εφαρμογές όπως την ψηφιακή μορφή των παλιών αναλογικών μέσων, τη ψηφιακή αναμετάδοση ήχου και την εξυπηρέτηση των ηχητικών αναγκών σε διαδραστικές εφαρμογές και στην ψηφιακή τηλεόραση. Η πρόκληση σε αυτές τις εφαρμογές ήταν η βελτιστοποίηση της ποιότητας με ταυτόχρονη μείωση του ρυθμού δεδομένων κατά το δυνατόν. Αυτό οδήγησε στη δημιουργία μιας σειράς προτύπων MPEG που σκοπό είχαν τόσο την εξυπηρέτηση των παραπάνω αναγκών όσο και την αύξηση των δυνατοτήτων καθώς και τη συμβατότητα κάθε προτύπου με τα προηγούμενα πρότυπα ώστε να μην απαιτείται και ένας παλαιότερου τύπου αποκωδικοποιητής για την αναπαραγωγή ήχου κωδικοποιημένου με βάση παλαιότερο πρότυπο. Η εξέλιξη αυτή των προτύπων οδήγησε από το πρώτο και απλούστερο MPEG-1 στο πιο σύγχρονο και πιο πολύπλοκο πρότυπο MPEG-H που υποστηρίζει ακόμα και τρισδιάστατο ήχο.