Ο καρκίνος παχέος εντέρου και ο ρόλος του νοσηλευτή

Abstract

Ο καρκίνος αποτελεί ένα παγκόσμιο φαινόμενο που προβληματίζει την επιστημονική κοινότητα εξαιτίας της αυξανόμενης επίπτωσης και θνησιμότητας που παρουσιάζει τόσο στις αναπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες. Ο καρκίνος του παχέος εντέρου αποτελεί και αυτός ένα σημαντικό πρόβλημα αφού σύμφωνα με τα τελευταία στατιστικά δεδομένα είναι ο τρίτος ποιο συχνά εμφανιζόμενος καρκίνος στον κόσμο χωρίς να κάνει διακρίσεις σε ποιο από τα δυο φύλλα θα εμφανιστεί. Οι λόγοι που καθιστούν τον καρκίνο του παχέος εντέρου τόσο δημοφιλή είναι τόσο η κληρονομική προδιάθεση του ατόμου, τα νοσήματα που σχετίζονται με παθήσεις του εντέρου, η γήρανση του πληθυσμού καθώς και η υιοθέτηση του δυτικού τρόπου ζωής όπου συμβάλουν καθοριστικά στην εμφάνιση της νόσου. Χάρη στην εξέλιξη της τεχνολογίας υπάρχουν πληθώρες επιλογές προκειμένου να διαγνωστούν οι αλλοιώσεις που εντοπίζονται σε όλο το μήκος του παχέος εντέρου και του ορθού. Κάθε διαγνωστική εξέταση έχει την δική της ευαισθησία, ειδικότητα και κόστος κάνοντας την, την ιδανικότερη επιλογή για κάθε ασθενή. Έχοντας την σωστότερη διάγνωση, η σταδιοποίηση της νόσου γίνεται ευκολότερα, δίνοντας στον γιατρό την δυνατότητα να επιλέξει τον καταλληλότερο τρόπο θεραπευτικής προσέγγισης που μπορεί να περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση ,χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, ανοσοθεραπεία ή και συνδυασμό αυτών. Για την μείωση της επίπτωσης της νόσου και την σημαντική μείωση των θανάτων από καρκίνο παχέος εντέρου απαιτείται προσυμπτωματικός έλεγχος του πληθυσμού καθώς και ενημέρωση αυτού για την έγκαιρη διάγνωση, την πρόληψη και θεραπεία του καρκίνου. Ο προσυμπτωματικός έλεγχος εξαρτάται από την παρακολούθηση των επίσημων κατευθυντήριων οδηγιών καθώς και την ευαισθητοποίηση του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού για την συμμόρφωση του πληθυσμού με την μεγαλύτερη ωφελιμότητα γι’ αυτόν. Στην παρούσα εργασία στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται βιβλιογραφική αναφορά στην ανατομία και φυσιολογία του παχέος εντέρου. Στο δεύτερο κεφάλαιο δίνεται ο ορισμός του καρκίνου παχέος εντέρου, γίνεται αναφορά στα υπάρχοντα επιδημιολογικά στοιχεία, τη σταδιοποίηση, τους προδιαθεσικούς παράγοντες, τα αίτια, την κλινική εικόνα, τους τρόπους διασποράς και τη θεραπεία. Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στη νοσηλευτική φροντίδα του ασθενούς με καρκίνο του παχέος εντέρου καθώς και το ρόλο του νοσηλευτή τόσο στην χημειοθεραπεία όσο και στην ακτινοθεραπεία αλλά και στη φροντίδα του ασθενούς με κολοστομία και την εκπαίδευση του ασθενούς μετά την έξοδό του από το νοσηλευτικό ίδρυμα. Λέξεις κλειδιά: καρκίνος παχέος εντέρου, ανατομία παχέος εντέρου, ο ρόλος του νοσηλευτή, επιδημιολογία καρκίνου παχέος εντέρου.