Επιτομή:
Καθώς αυξάνεται ο μέσος όρος ζωής στους ηλικιωμένους τόσο πιο συχνό φαινόμενο είναι και η σαρκοπενία. Από πολλούς μελετητές χαρακτηρίζεται ως ένα γηριατρικό σύνδρομο με σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής του ανθρώπου που μπορεί να οδηγήσει σε νοσηρότητα ακόμη και θνησιμότητα. Η γήρανση συνοδεύεται από απώλεια μυϊκής μάζας και δύναμης που μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη αντοχή, και λειτουργική ανικανότητα. Πολλές μελέτες κατά καιρούς έχουν ασχοληθεί με την αποτελεσματικότητα της άσκησης. Ένας συνδυασμός θεραπειών φυσικοθεραπευτικής άσκησης και διατροφής έχει αποδειχθεί σε πρόσφατες μελέτες ότι μπορεί να αυξήσει πολύ τον μυϊκό ιστό και κατ’ επέκταση την λειτουργικότητα του σαρκοπενικού ασθενούς.Οι ασκήσεις ενδυνάμωσης, αντίστασης, ιδιοδεκτικότητας, ισορροπίας καθώς και η αερόβια άσκηση έχουν μεγάλα και θετικά αποτελέσματα τόσο στην προληψη όσο και στην αντιμετώπιση της νόσου, με ακόμα περισσότερες μελέτες να τεκμηριώνουν κάθε χρόνο τα θετικά αποτελέσματα αυτών. Σκοπός της παρούσας ανασκόπησης είναι η ανάδειξη της θεραπευτικής άσκησης ως βασικό μέσο πρόληψης αλλά και κλινικής αντιμετώπισης σε ασθενείς με σαρκοπενία.
