Εφαρμογή πρωτοκόλλων αντιμετώπισης με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις στην Μ.Ε.Θ.

Abstract

Εισαγωγή: Η αντιμετώπιση της σοβαρής Κρανιο-εγκεφαλικής Κάκωσης (ΚΕΚ) καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις κατευθυντήριες οδηγίες. Ως ΚΕΚ ορίζεται το τραύμα της κεφαλής που σχετίζεται με χαμηλή βαθμολογία κατά την κλίμακα Γλασκώβης (Glasgow Coma Scale- GCS). Σκοπός: Διερεύνηση των επιδράσεων από την εφαρμογή πρωτοκόλλων διαχείρισης βασισμένων στις κατευθυντήριες γραμμές για σοβαρή ΚΕΚ στη θεραπεία και την έκβαση των ασθενών. Μέθοδος: Διεξήχθη μια περιγραφική ανασκόπηση. Αναζητήσαμε πολλές πηγές στο διαδίκτυο, από τη βάση δεδομένων PubMed, Google Scholar. Αποτέλεσμα: Αυτές οι μελέτες έχουν καταδείξει σαφώς ότι η εφαρμογή πρωτοκόλλων για τη διαχείριση σοβαρών ΚΕΚ, που ενσωματώνουν συστάσεις από τις κατευθυντήριες γραμμές, επιφέρουν καλύτερα αποτελέσματα, όπως το ποσοστό θνησιμότητας, τις βαθμολογίες λειτουργικής έκβασης, την διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο και το κόστος. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές και ευρείες θεσμικές διακυμάνσεις στη φροντίδα των ασθενών με σοβαρή ΚΕΚ. Συμπεράσματα: Η διαχείριση της ΚΕΚ στην ΜΕΘ, περιλαμβάνει πολυεπίπεδη, προσέγγιση με πρωτόκολλο που περιλαμβάνει προσεκτική αιμοδυναμική υποστήριξη, αναπνευστική φροντίδα, διαχείριση υγρών και άλλες πτυχές της θεραπείας, με σκοπό την πρόληψη δευτερογενών προσβολών του εγκεφάλου, τη διατήρηση επαρκούς CPP και βελτιστοποιώντας την εγκεφαλική οξυγόνωση. Αυτή η προσέγγιση απαιτεί σαφώς τις προσπάθειες μιας διεπιστημονικής ομάδας. Λέξεις-κλειδιά: Κρανιο-εγκεφαλικής Κάκωσης, τραύμα στο κεφάλι, κρίσιμη φροντίδα, φάρμακα βασισμένα σε αποδεικτικά στοιχεία, οδηγίες ΚΕΚ