Ενδοοικογενειακή βία: Δομές και προγράμματα προστασίας της κακοποιημένης γυναίκας και ο ρόλος του κοινωνικού λειτουργού στην πρόληψη και αποκατάσταση

Abstract

Η πτυχιακή εργασία αναφέρεται στην οικογένεια , στη βία που παρατηρείται σε αυτήν και προτείνει τρόπους αντιμετώπισης . Αρχικά η οικογένεια είναι μια φυσική ομάδα ατόμων ενωμένων με βιολογικούς και περιβαλλοντικούς όρους με σκοπό την εκπλήρωση ορισμένων λειτουργιών. Πολλές προσεγγίσεις έλαβαν τόπο στην έννοια και τη μορφή μίας οικογένειας με έμφαση τόσο της σημασίας του φύλου στην ανάπτυξη της οικογένειας όσο και στην εξέλιξη των ρόλων μεταξύ των ανδρών και των γυναικών. Έπειτα γίνεται αναφορά στο φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας όχι μόνο απέναντι στις γυναίκες αλλά και στα παιδιά. Οι μορφές αυτές διαχωρίζονται στη σωματική κακοποίηση που έχει να κάνει με τη σωματική βία που ασκούν οι γονείς, τη συναισθηματική βία όπου επηρεάζει την αίσθηση του παιδιού για τον εαυτό του αλλά και για τον κόσμο γύρω του και τέλος τη σεξουαλική κακοποίηση όπου έχει να κάνει με την έκθεση ή συμμετοχή του παιδιού σε σεξουαλικό περιεχόμενο. Όσον αφορά τη βία κατά των γυναικών μέσα στην οικογένεια καταγράφονται τέσσερις μορφές. Η σωματική που χαρακτηρίζεται από τα σημάδια του σώματος. Η ψυχολογική/ λεκτική όπου διακρίνεται από την επίθεση με ύβρεις, την υποτίμηση του θύματος. Η οικονομική βία με σκοπό τη διακοπή της αυτονομίας του θύματος και τη σεξουαλική όπου επικεντρώνεται στην εκμετάλλευση και τον εξαναγκασμό .Ο νόμος 3500 θεμελιώνει τη νομολογία για τη βία κατά των γυναικών. Συμπεριλαμβάνει τον ποινικό κώδικα κατά της κακοποίησης, τους νόμους για την ενδοοικογενειακή βία καθώς και τις κυρώσεις σε περιπτώσεις βιασμών .Σε όλα τα ελληνικά συντάγματα οι γυναίκες μάχονταν για τη διεκδίκηση της ισότητάς τους. Στα τέλη του 19ΟΥ αιώνα με τα φεμινιστικά κινήματα κατοχυρώθηκαν σημαντικές αλλαγές στα δικαιώματα των γυναικών .Η χώρα μας περιλαμβάνει φάσμα υπηρεσιών και μονάδες υγείας και πρόνοιας για τη φροντίδα των κακοποιημένων γυναικών. Διακρίνονται σε επίσημους φορείς , σε ανεπίσημους και σε μη κυβερνητικές οργανώσεις .Σε όλα αυτά συμπεριλαμβάνεται η Κύπρος όπου αναφέρεται το Νομικό της Πλαίσιο καθώς και τα προγράμματα που παρέχει για τη φροντίδα των γυναικών .Απαραίτητο μέλος σε όλο αυτό είναι η παρουσία ενός κοινωνικού λειτουργού όπου θα αντιμετωπίσει το γεγονός και θα λάβει μέτρα για την πρόληψη και την αποκατάσταση του φαινομένου. Τέλος η πτυχιακή συγκεφαλαιώνει αναφέροντας πως για μια σωστή πρόληψη και καταπολέμηση του φαινομένου απαιτείται μια σειρά από εκπαίδευση, ενημέρωση από τα ΜΜΕ και σωστές βάσεις από οικογενειακά πρότυπα.