Κλινική εμπειρία λογοθεραπευτών που προσφέρουν υπηρεσίες σε άτομα με άνοια και συναφείς διαταραχές επικοινωνίας σε Ελλάδα και Κύπρο

Abstract

H άνοια αποτελεί ένα σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από μια γενικευμένη δυσλειτουργία των ανώτερων νοητικών λειτουργιών με βραδεία έναρξη που διαρκεί μήνες ή και χρόνια. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να μελετηθεί ο βαθμός ενημέρωσης και κατάρτισης των λογοθεραπευτών στην Ελλάδα και στην Κύπρο, για τύπους άνοιας και μορφές προσέγγισης που χρησιμοποιούν κατά την θεραπεία, με τη χρήση ερωτηματολογίων. Η έρευνα διεξήχθη με τη χρήση ερωτηματολογίου, κλειστών ερωτήσεων, όπου συμμετείχαν 178 λογοθεραπευτές από Ελλάδα και Κύπρο. Η πλειοψηφία πιστεύει ότι η λογοθεραπεία ωφελεί τα άτομα με άνοια και η Νόσος Αλτσχάιμερ είναι η πιο δημοφιλής μορφή άνοιας και ακολουθεί η Νόσος του Πάρκινσον και η Σημασιολογική άνοια. Επίσης κοινή είναι και η άποψη για το ρόλο του λογοθεραπευτή στα άτομα με άνοια καθώς θεωρείται ότι είναι η αποκατάσταση των λειτουργιών του ασθενούς, η εκπαίδευση του ασθενούς και των φροντιστών καθώς και η συμβουλευτική και η πρόληψη. Δεν είναι συχνά τα περιστατικά άνοιας που αναλαμβάνουν, ενώ συνήθως οι ασθενείς παραπέμπονται από άλλους επαγγελματίες. Δεν εμφανίζεται στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στους θεραπευτές στην Ελλάδα και στην Κύπρο, όσο αφορά τη συχνότητα προσφοράς υπηρεσιών σε άτομα με άνοια, τις θεραπευτικές προσεγγίσεις που χρησιμοποιούνται στην θεραπεία των ατόμων με άνοια, την απαραίτητη θεωρητική και κλινική εμπειρία που πρέπει να έχουν για να αναλάβουν άτομα με άνοια. Στατιστικά σημαντικές διαφορές στους λογοθεραπευτές Ελλάδας και Κύπρου, εμφανίζονται στους τύπους άνοιας που είναι εξοικειωμένοι και το ρόλο που θεωρούν ότι διαδραματίζει ο λογοθεραπευτής στα άτομα με άνοια. Τέλος για περαιτέρω έρευνα προτείνεται η διερεύνηση των αιτιών για τις οποίες οι λογοθεραπευτές δεν χρησιμοποιούν τις μεθόδους προσεγγίσεων για την άνοια που αναφέρονται βιβλιογραφικά, εμπόδια που μπορεί να υπάρχουν ή περιορισμοί λόγω των περιστατικών αλλά και γιατί θεωρούν ότι δεν έχουν την απαραίτητη θεωρητική και κλινική εμπειρία να αναλάβουν περιστατικά με άνοια, όπως επίσης και η σπανιότητα που εμφανίζεται στην Κύπρο όσο αφορά τα περιστατικά άνοιας που αναλαμβάνουν οι λογοθεραπευτές.