Ανάλυση αθλητικών κακώσεων σε αθλητές με αναπηρίες

Abstract

Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η μελέτη της επιδημιολογίας αθλητικών κακώσεων σε διαφορετικά παραολυμπιακά αθλήματα. Η υπάρχουσα βιβλιογραφία πάνω στις κακώσεις αθλητών με αναπηρίες είναι περιορισμένη. Περισσότερη έρευνα πρέπει να διεξαχθεί ώστε να υπάρξει μια βαθύτερη κατανόηση της αιτιολογίας των αθλητικών κακώσεων σε κάθε άθλημα. Στόχος της μελέτης αυτής είναι ο εμπλουτισμός των ήδη υπαρχόντων γνώσεων πάνω στις κακώσεις αθλητών με αναπηρίες. Οι γνώσεις αυτές οδηγούν στη δημιουργία αποτελεσματικότερων προγραμμάτων πρόληψης και αποκατάστασης. ΜΕΘΟΔΟΣ Στην έρευνα μας ακολουθήσαμε τη ποσοτική προσέγγιση. Ερωτηματολόγιο μοιράστηκε σε 58 Έλληνες αθλητές με αναπηρίες. Το ερωτηματολόγιο είχε σχέση με τις κακώσεις που αντιμετώπισε ο αθλητής καθόλη τη διάρκεια της πορείας του στο άθλημα και οι οποίες προκλήθηκαν από αυτό. Η συμπλήρωση του ερωτηματολογίου πραγματοποιήθηκε το 2017 σε διάστημα δύο μηνών. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Τα αποτελέσματα της έρευνας για το σύνολο των αθλητών (58 αθλητές) έδειξαν πως η πιο συχνή περιοχή τραυματισμού ήταν ο ώμος με ποσοστό 20.7% ακολουθούμενος από τον αγκώνα (17,2%), τον μηρό (10,3%), το γόνατο (6,9%) και τον καρπό/μετακάρπια (6,9%), το ισχίο/βουβωνική περιοχή (5,2%) και τέλος τον βραχίονα και τη κνήμη (1,7%). Το υψηλό ποσοστό τραυματισμών στα άνω άκρα πιθανώς να οφείλεται στο γεγονός ότι στα δύο από τα πέντε αθλήματα οι αθλητές έκαναν χρήση αναπηρικού αμαξιδίου κατά τη διάρκεια του αγώνα (Μπάσκετ-Boccia). Στην εργασία παρουσιάζονται κι άλλοι παράγοντες όπως ποια είναι συχνότερη πλευρά τραυματισμού, είδος τραυματισμού, τύπος τραυματισμού, πότε συνέβη και τι θεραπεία ακολούθησαν οι αθλητές, αλλά και ανάλυση των τραυματισμών κάθε αθλήματος ξερχωριστά.