Αναδρομική επιδημιολογική μελέτη εμφάνισης μυοσκελετικών τραυματισμών στο άθλημα της υδατοσφαίρισης

Abstract

Εισαγωγή: Η υδατοσφαίριση είναι ένα άθλημα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά καθώς συνδυάζει την κολύμβηση με την ρίψη σε συνδυασμό με τις γρήγορες εναλλαγές του ρυθμού μέσα στον αγώνα. Οι δυνατές και οι ιδιαίτερα σκληρές διαμάχες που κυριαρχούν μεταξύ των αθλητών πολλές φορές δεν είναι ευδιάκριτες καθώς πολλές φορές λαμβάνουν χώρο κάτω από το νερό. Οι έρευνες που μελετούν τραυματισμούς στο άθλημα αυτό είναι πολύ περιορισμένες. Αντιφατικό αν αναλογιστεί κανείς την σκληρότητα που χαρακτηρίζει το ίδιο το αγώνισμα. Σκοπός: Σκοπός της έρευνάς μας ήταν η καταγραφή των μυοσκελετικών τραυματισμών ανά ανατομική περιοχή του σώματος σε αθλητές υδατοσφαίρισης, επαγγελματίες αλλά και ερασιτέχνες. Επιπρόσθετος στόχος μας, ήταν η σύγκριση των δύο κατηγοριών (Α1 και Β). Μέθοδος: Το δείγμα της μελέτης ήταν 75 αθλητές υδατοσφαίρισης, εκ των οποίων οι 23 άνηκαν στην πρώτη κατηγορία του ελληνικού πρωταθλήματος (Α1) και οι 52 παίκτες άνηκαν στην τρίτη κατηγορία (Β). Ως ερευνητικά μέσα, χρησιμοποιήθηκαν 2 ερωτηματολόγια μεταφρασμένα και σταθμισμένα στην ελληνική γλώσσα και το τρίτο (μη σταθμισμένο) δημιουργήθηκε από τον επιβλέπων καθηγητή με σκοπό την λήψη επιπρόσθετων πληροφοριών σχετικά με τους τραυματισμούς των υδατοσφαιριστών. Όλοι οι ερωτηθέντες συμμετείχαν εθελοντικά, αφού πρώτα υπέγραψαν το έντυπο συγκατάθεσης, στο οποίο ενημερώθηκαν για τους όρους της διαδικασίας της έρευνας. Αρχικά, όλες οι απαντήσεις των ερωτηθέντων μεταφέρθηκαν στο Microsoft Excel 2003 και στη συνέχεια μέσω του IBM SPSS Statistics 20. έγινε η ανάλυση του δείγματος και η σύγκριση μεταξύ των δύο κατηγοριών (Α1 και Β). Αποτελέσματα: Η στατιστική ανάλυση έδειξε πως ανάμεσα στις δυο κατηγορίες βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στον προπονητικό χρόνο ανά εβδομάδα (p=0,000) αλλά και στις ενοχλήσεις τους τελευταίους 12 μήνες στην ανατομική περιοχή των ισχίων/γοφών (p=0,039). Μεγαλύτερη συχνότητα μυοσκελετικών τραυματισμών συγκέντρωσε η ανατομική περιοχή του ώμου. Στο συνολικό δείγμα απάντησαν θετικά 58,7% ότι είχαν ενοχλήσεις τους τελευταίους 12 μήνες, 30,7% για προβλήματα δυσλειτουργίας τους τελευταίους 12 μήνες και 32% για ενοχλήσεις τις τελευταίες 7 μέρες.