Επιτομή:
Ιστορικό: Το 34% των τραυματισμών των οπίσθιων μηριαίων στο κλασικό μπαλέτο, οφείλεται σε υπερβολική διάταση, ενώ ένα μεγάλο ποσοστό των χορευτών έχουν υποστεί οξείες θλάσεις (17%) (Verraletal, 2006). Ο δικέφαλος μηριαίος είναι ο περισσότερο επιρρεπής σε τραυματισμούς στο κλασικό μπαλέτο σε σύγκριση με τους υπόλοιπους οπίσθιους μηριαίους (Entwisleetal, 2017). Εξαιτίας της υπερπροπόνισης στο κλασικό χορό, σχηματίζεται ουλώδης ιστός και ινώσεις στον δικέφαλο μηριαίο γεγονός που οδηγεί στην μείωση της ελαστικότητας, της λειτουργικότητας και της χορευτικής απόδοσης (Jarvinenetal, 2005). Οι μυοπεριτονιακές τεχνικές απελευθέρωσης (MRT) έχουν κλινικά αποδειχθεί αποτελεσματικές στην αύξηση του εύρους τροχίας κίνησης (ROM) και στην μυική ελαστικότητα (Kurumaetal, 2013). Ωστόσο η βιβλιογραφική ανασκόπηση είναι περιορισμένη προκειμένου να μας διαφωτίσει σχετικά με τα πιθανά οφέλη της MRT στην αποκατάσταση της ίνωσης και ελαστικότητας του δικεφάλου μηριαίου σε επαγγελματίες χορευτές.
Σκοπός: Σκοπός της έρευνας αυτής (μελέτη περιπτώσεων) είναι να διαπιστωθεί η επίδραση της τεχνικής της μυοπεριτονιακής απελευθέρωσης (MRT) στην ελαστικότητα και την ίνωση του δικεφάλου μηριαίου σε 3 επαγγελματίες χορεύτριες κλασικού μπαλέτου.
Μέθοδος : 3 επαγγελματίες χορεύτριες κλασικού χορού (22,7±6.3 years, BMI 21,1±0.6 kg/m2 ), συμμετείχαν , έχοντας ίνωση στο άνω τριτημόριο του δικεφάλου μηριαίου στο κυρίαρχο κάτω άκρο. Και οι τρεις χορεύτριες δέχτηκαν την ίδια μυοπεριτονιακή θεραπεία (MRT) (Kageetal, 2013), ActiveReleaseTechnique, σε διάστημα 12 επισκέψεων για 6 εβδομάδες. Η πρώτη χορεύτρια ακολούθησε θεραπεία 3 φορές την εβδομάδα για 7 λεπτά, η δεύτερη 1 φορά την εβδομάδα για 20 λεπτά και η τρίτη 2 φορές την εβδομάδα για 10 λεπτά. Η ελαστικότητα αξιολογήθηκε μέσω της δοκιμασίας της Παθητικής έκτασης γόνατος (PKE), χρησιμοποιώντας ένα μηχανικό γωνιόμετρο με 2 βραχίονες σε 4 φάσεις, πριν την θεραπεία, σε 2, 4 και 6 εβδομάδες μετά την MRT θεραπεία. Η αξιολόγηση της ίνωσης στον δικέφαλο μηριαίο έγινε μέσω διαγνωστικού υπερήχου σε δύο φάσεις, πριν και μετά από την MRT θεραπεία.
Αποτελέσματα :Το 1 περιστατικό έδειξε την μεγαλύτερη βελτίωση στην δοκιμασία της παθητικής έκτασης γόνατος (διαφορά 23ο σε ROM) σε σχέση με το 2 περιστατικό (17ο ) και το 3 περιστατικό (17ο ) μετά την MRT θεραπεία. Η αξιολόγηση , μέσω του διαγνωστικού υπερήχου, έδειξε σημαντική μείωση της ίνωσης στον δικέφαλο μηριαίο και στις 3 χορεύτριες από 37 ± 0.2 mm, 61 ± 3.6 mm και 110.5 ± 5mm σε 2.4 mm για το 1 περιστατικό και 0.0 mm για το 2 και 3 αντίστοιχα μετά την θεραπεία.
Συμπεράσματα : Τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν τα οφέλη της τεχνικής της μυοπεριτονικής απελευθέρωσης στην μείωση της ίνωσης και στην βελτίωση της ελαστικότητας του δικεφάλου μηριαίου μυός. Ωστόσο, κρίνεται αναγκαία η διεξαγωγή τυχαιοποιημένης κλινικής μελέτης.
Κλινική σημαντικότητα: Tα οφέλη της μελέτης κρίνονται σημαντικά για την πρόληψη και αποκατάσταση μυοπεριτονιακών τραυματισμών των οπίσθιων μηριαίων, την ενίσχυση της επίδοσης, την γρηγορότερη επιστροφή στο άθλημα μέσω μυοπεριτονιακής θεραπείας.
