Η αποτελεσματικότητα του προγράμματος ασκήσεων Otago (OEP) στην βελτίωση του στατικού ελέγχου σε ασθενείς με οσφυαλγία

Abstract

Σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να εξετάσει αν με την βελτίωση του στασικού ελέγχου που προσφέρει το εξειδικευμένο ασκησιολόγιο Οtago θα μειωθεί δευτερογενώς και ο πόνος σε άτομα 3ης ηλικίας που πάσχουν από οσφυαλγία. Μέθοδος : Ένα βολικό δείγμα 26 ατόμων ,6 άντρες και 20 γυναίκες ηλικίας άνω των 60 ετών συμμετείχαν στην έρευνα κι χωρίστηκαν με τυχαίο τρόπο σε δύο ομάδες. Η μία ομάδα συμμετείχε σε 12 εβδομάδων πρόγραμμα εξειδικευμένων ασκήσεων ενδυνάμωσης κι ισορροπίας Otago. Η άλλη ομάδα εκτέλεσε για 12 εβδομάδες πρόγραμμα ασκήσεων σταθεροποίησης κορμού. Ταυτόχρονα κι οι δυο ομάδες λάμβαναν κλασικό πρόγραμμα φυσικοθεραπείας 2 εβδομάδων, κατάλληλο για οσφυαλγία (tens, υπέρηχα και χειρομαλάξεις). Για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των μεθόδων που εξετάστηκαν χρησιμοποιήθηκαν η κλίμακα ισορροπίας Mini-BESTest, η κλίμακα πόνου VNS και η κλίμακα αξιολόγησης ποιότητας ζωής SF12 και πραγματοποιήθηκε στατιστική ανάλυση για την διερεύνηση τυχόν διαφοροποιήσεων ως προς τις παραπάνω κλίμακες για τα άτομα των 2 ομάδων. Αποτελέσματα: Τα άτομα της ομάδας που δέχτηκαν την παρέμβαση Otago (δυναμική ισορροπία) εμφανίζουν μικρότερα επίπεδα πόνου με βάση την κλίμακα VNS (μ2 = 4,46±0.51) σε σχέση με τα επίπεδα πόνου των ατόμων που δέχτηκαν ασκήσεις σταθεροποίησης κορμού (στατική ισορροπία) (μ1 = 2,38±0,88). Η εμφανιζόμενη διαφορά είναι στατιστικά σημαντική (p-value=0,00) σε επίπεδο σημαντικότητας 5%. ). Συγκεκριμένα, τα αποτελέσματα καταδεικνύουν ισχυρή αρνητική συσχέτιση μεταξύ της κλίμακας πόνου VNS και της υποκλίμακας δυναμικής βάδισης (ρ=-0,924, p-value=0,0<0,05) καθώς και ισχυρή αρνητική συσχέτιση μεταξύ της κλίμακας πόνου VNS και της συνολικής βαθμολογίας που προκύπτει από την κλίμακα δυναμικής βάδισης (ρ=-0,855 p-value0,0<0,05). Και οι δύο παραπάνω συσχετίσεις είναι στατιστικά σημαντικές σε επίπεδο σημαντικότητας 0,05. Όλες οι άλλες συσχετίσεις μεταξύ τις κλίμακας πόνου VNS και των υπολοίπων υποκλιμάκων της Mini-BESTest είναι ασθενείς. Παράλληλα στη διερεύνιση συσχέτισης ανάμεσα στα επίπεδα πόνου όπως αυτά προκύψαν από την κλίμακα VNS με τα επίπεδα υγείας και ευημερίας της κλίμακας SF12 διαπιστώθηκε μέτρια αρνητική συσχέτιση (ρ=-0,479, p-value=0,13<0,05). Επιπλέον, τα αποτελέσματα καταδεικνύουν πως τα άτομα της ομάδας που δέχτηκαν την παρέμβαση Otago παρουσιάζουν μεγαλύτερη βελτίωση στην ισορροπία με βάση την κλίμακα Mini-BESTest (μ2 = 17,04±1,28) σε σχέση με τα άτομα που δέχθηκαν ασκήσεις σταθεροποίησης κορμού (μ1=9,96±2,26). Η εμφανιζόμενη διαφορά είναι στατιστικά σημαντική (p-value=0,017<0,05).Τέλος, ως προς την ποιότητα ζωής τα αποτελέσματα υποδεικνύουν πως τα άτομα της ομάδας ασκήσεων Otago εμφανίζουν καλύτερη ποιότητα ζωής με βάση την κλίμακα SF12 (μ2=39,8±3,29) σε σχέση με τα άτομα της ομάδας που δέχθηκαν ασκήσεις σταθεροποίησης κορμού (μ1=36,3±3,90). Η εμφανιζόμενη διαφορά είναι στατιστικά σημαντική (p-value=0,022<0,05 Συμπεράσματα: Από την έρευνα προκύπτει ότι η βελτίωση της ισορροπίας μέσω ασκήσεων Otago έχει ως αποτέλεσμα και την αντίστοιχη μείωση του εμφανιζόμενου πόνου, ενώ παράλληλα παρατηρείται και βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών που πάσχουν από οσφυαλγία.