Επιτομή:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Στην μελέτη ερευνήθηκε η αποτελεσματικότητα της κρυοθεραπείας στην αποκατάσταση της περιφερικής κόπωσης, έπειτα από κοπιαστική βάδιση σε ανηφόρα.
ΜΕΘΟΔΟΣ: Έλαβαν μέρος 26 φοιτητές του τμήματος Φυσικοθεραπείας του ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας. Το πρωτόκολλο κόπωσης έγινε σε ανηφορικό διάδρομο κλίσης 15° με αυξανόμενη ταχύτητα ακολουθούμενο από πλειομετρική άσκηση γαστροκνημίου σε σκαλοπάτι μέχρι την ανικανότητα εκτέλεσης. Η υποκειμενική αίσθηση της κόπωσης των δοκιμαζόμενων εκτιμήθηκε με την τροποποιημένη κλίμακα Borg. Οι συμμετέχοντες εκτέλεσαν 3 μονοποδικές δοκιμασίες ισορροπίας για 20 δευτερόλεπτα και 3 μονοποδικά κατακόρυφα άλματα (drop jumps) πάνω στο δυναμοδάπεδο με το επικρατές κάτω άκρο πριν, μετά την κόπωση και μετά την αποκατάσταση. Η μέθοδος αποκατάστασης που συγκρίθηκε ήταν 10 λεπτά τοπική κρυοθεραπεία με ειδικό πακέτο γέλης και η ενεργητική βάδιση σε διάδρομο χωρίς κλίση για 10 λεπτά.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η στατιστική ανάλυση των μεταβλητών του δυναμοδάπεδου μεταξύ των τριών χρόνων μέτρησης (αρχική, μετά κόπωσης, μετά-αποθεραπείας), ελέγχθηκε με Repeated ANOVA για τρεις παράγοντες (αρχική, κόπωση, αποθεραπεία). Για τον μετά-ANOVA έλεγχο στις περιπτώσεις στατιστικώς σημαντικής διαφοράς χρησιμοποιήθηκε η δοκιμασία Bonferroni. Επιπλέον, οι συγκρίσεις των δύο μεθόδων, κρυοθεραπείας και βάδισης, έγιναν με t-test για ανεξάρτητα δείγματα. Μόνο ο μετά-ANOVA έλεγχος κατά Bonferroni ανέδειξε σημαντική διαφορά μεταξύ των 2 πρώτων μετρήσεων (αρχικής και κόπωσης) για την μέθοδο της κρυοθεραπείας(p=0,021) και για την μέθοδο της βάδισης (p=0,009) στην Fz και μη στατιστικά σημαντική διαφορά αλλά με τάση σημαντικότητας (p=0,077), πιθανώς λόγω χαμηλής στατιστικής ισχύος (observed power= 0,507-μικρό δείγμα) για την Fx. Η κλίμακα Borg έδειξε ότι το 69% των συμμετεχόντων είχαν αίσθηση κόπωσης μηδενική μετά την κρυοθεραπεία έναντι της βάδισης που σημειώθηκε μηδενική τελική αίσθηση στο 31% των συμμετεχόντων.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ: Σχετικά με την μέτρηση της μονοποδικής ισορροπίας του επικρατούς κάτω άκρου πριν και μετά την κόπωση δεν προέκυψε κάποιο στατιστικά σημαντικό δεδομένο, όπως προβλεπόταν βάσει άλλων ερευνών. Μια πιθανή εξήγηση είναι η ανικανότητα εκτέλεσης της πρώτης μονοποδικής ισορροπιστικής μέτρησης από τους συμμετέχοντες μετά την κόπωση σε συνδυασμό με τον μικρό αριθμό δείγματος. Ωστόσο, η σημαντικότητα που αποδείχθηκε σχετικά με τις παραμέτρους Fx και Fz δείχνει ότι η κόπωση επηρεάζει αρνητικά την διαχείριση των κάθετων φορτίων στην ποδοκνημική κατά την προσγείωση, γεγονός που οδηγεί εύλογα στο συμπέρασμα της αύξησης των πιθανοτήτων τραυματισμού της άρθρωσης.
