Επιτομή:
Σκοπός της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι η περιγραφή και η συζήτηση περί του θέματος της «κάκωσης δίκην μαστιγίου», ένα σύνδρομο το οποίο στις μέρες μας εμφανίζεται ιδιαίτερα έντονο ως αποτέλεσμα της αύξησης του αριθμού των τροχαίων, αυτοκινητιστικών δυστυχημάτων, σε σύγκριση με παλαιότερες εποχές του 20ου ή, ακόμα, και από τα μέσα του 19ου αιώνα λόγω απουσίας του προσκέφαλου στο αμάξι πάνω από το κάθισμα.
Η «κάκωση δίκην μαστιγίου», είναι μια πάθηση η οποία απαιτεί ξεχωριστή μεταχείρισης καθώς οι μετέπειτα συνέπειες που έχει στον άνθρωπο είναι ιδιαίτερα τραυματικές και μπορούν να βλάψουν, είτε προσωρινά είτε μόνιμα, την σωστή λειτουργία του ανθρώπου. Μπορεί να υπάρξουν εκτός από μυοσκελετικές βλάβες και νευρολογικές καθώς τραυματίζεται συνήθως ο νωτιαίος μυελός. Υπάρχει μια μεγάλη και έντονη αντιπαράθεση για τις βασικές αιτίες πρόκλησης της κάκωσης λόγω των διαφόρων τροπών που ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα μπορεί να συμβεί σχετικά με το πώς θα κατανεμηθούν οι δυνάμεις κατά την διάρκεια της σύγκρουσης του μέσου.
Το βασικότερο τμήμα της εργασίας αυτής είναι οι διάφορες φυσιοθεραπευτικές παρεμβάσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται προκειμένου να αντιμετωπίσουν κατάλληλα την κάκωση δίκην μαστιγίου. Αυτές έχουν να κάνουν τόσο με τη πρόληψη της κάκωσης όσο και με την αντιμετώπιση της όταν αυτή εμφανιστεί. Οι πρώτες αναφέρονται σε συγκεκριμένες έρευνες-μελέτες που προτείνουν διάφορες μεθόδους πρόληψης (π.χ. κολάρο αυχένα και χρήση ζώνης ασφαλείας) ενώ οι δεύτερες σε παρεμβάσεις όπως η αρθρική κινητοποίηση (manual therapy), οι τεχνικές μαλακών μορίων (μάλαξη), η ηλεκτροθεραπεία και η εκπαίδευση στάσης του σώματος. Ανακεφαλαιώνοντας , προκύπτει ότι ιδιαίτερα οι δύο τελευταίες φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι είναι αναγκαίες σε σχέση με τις δύο πρώτες μεθόδους πρόληψης , ειδικά στην χώρα μας όπου τα τροχαία ατυχήματα είναι αρκετά αυξημένα.
