Νόσος Kawasaki και ο ρόλος του νοσηλευτή

Abstract

Η νόσος Kawasaki (KD) είναι μια οξεία, εμπύρετη, αυτοπεριοριζόμενη αγγειίτιδα των μεσαίων και μικρού μεγέθους αρτηριών άγνωστης αιτιολογίας. Πρόσφατα η επίπτωσή του αυξάνεται παγκοσμίως. Η ασθένεια επηρεάζει κυρίως τα βρέφη και προσχολικής ηλικίας παιδιά ( Gedalia 2007). Περιγράφηκε για πρώτη φορά στην Ιαπωνία, όπου η επίπτωση είναι υψηλότερη (Senzaki H. 2008, Holman RC, 2003) και αναφέρθηκαν περαιτέρω παγκοσμίως, με μεταβλητή συχνότητα εμφάνισης. Κλινικά και επιδημιολογικά πρότυπα υποδεικνύουν ότι η KD ακολουθεί την έκθεση σε μολυσματικοί παράγοντες (Burns JC, 2004) . Τα κλινικά κριτήρια για τη διάγνωση της ΝΚ είναι πυρετός διάρκειας>5 ημέρες και χαρακτηριστικά όπως πολύμορφο εξάνθημα, τραχηλική λεμφαδενοπάθεια, αλλαγές στους βλεννογόνους (χειλίτιδα, γλώσσα δίκην φράουλας) και ερυθρότητα ή και οίδημα στις παλάμες και τα πέλματα που συνήθως συνοδεύεται από απολέπιση. Σε περίπτωση παιδιού με πυρετό ανεξήγητης προέλευσης, το οποίο δεν πληρεί τα κλασικά κριτήρια της KD και οποιωνδήποτε άλλες ασθένειες (με παρόμοια κλινικά χαρακτηριστικά) αποκλείστηκαν, τότε το παιδί μπορεί να διαγνωσθεί ως μη πλήρης KD. Αυτή η διάγνωση γίνεται συχνά με βάση τα ηχοκαρδιογραφικά ευρήματα της στεφανιαίας αρτηρίας ανωμαλίες. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η βιβλιογραφική έρευνα της νόσου που περιλαμβάνει τα συμπτώματα που παρουσιάζει, τα κλινικά χαρακτηριστικά της και τις εργαστηριακές εξετάσεις για το διάγνωση πλήρους και ελλιπούς KD στα παιδιά και το ρόλο του νοσηλευτή στη φροντίδα τους κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους