Μετεγχειρητικός πόνος: νοσηλευτική προσέγγιση και νεότερα δεδομένα

Abstract

Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα μετά από μια χειρουργική επέμβαση. Ο οξύς πόνος κάνει τον ασθενή να ζητήσει ιατρική βοήθεια μέσα σε λίγα λεπτά, ώρες ή λίγες μέρες μετά την έναρξη του πόνου. Εάν τα σημάδια του πόνου αγνοηθούν ο πόνος μπορεί να γίνει χρόνιος. Ο οξύς πόνος προκαλείται από αναγνωρίσιμα ερεθίσματα και εξαφανίζεται μόλις επανέλθει η βλάβη του ιστού που το προκάλεσε. Σκοπός : Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι ένα τυπικό παράδειγμα οξέος πόνου. Όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις συνδέονται με ένα ορισμένο επίπεδο μετεγχειρητικού πόνου. Ο φόβος του μετεγχειρητικού πόνου είναι μία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες των ασθενών που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση. Σκοπός της παρούσης εργασίας ήταν η εκτίμηση και η διερεύνηση της διαχείρισης του μετεγχειρητικού πόνου. Υλικό και μέθοδος : Για την υλοποίηση της μελέτης χρησιμοποιήθηκαν σύγχρονα άρθρα μέσα από την αναζήτηση σε επιστημονικές βάσεις δεδομένων όπως η βάση του Pubmed και του Elsevier. Συμπεράσματα : Συμπερασματικά, ο μετεγχειρητικός πόνος είναι συνήθως εύκολος να εντοπιστεί. Ο οργανισμός ανταποκρίνεται στον πόνο με φυσιολογικές αλλαγές, οι οποίες είναι ουσιαστικά ταυτόσημες με τις αλλαγές κατά τη διάρκεια της αντίδρασης στο στρες. Η υπερβολική καταπόνηση του χειρουργημένου ασθενούς προκαλείται όχι μόνο από τον ίδιο τον πόνο, αλλά και από την φύση της χειρουργικής επέμβασης. Έτσι, είναι αναγκαία μια συνεργική αιτιώδης και συμπτωματική λύση για να μειωθεί ο μετεγχειρητικός πόνος. Η έγκαιρη και επαρκής αναλγησία διευκολύνει την πρόωρη κινητοποίηση και μειώνει τις μετεγχειρητικές επιπλοκές.