Μαγνητοθεραπεία σε φυσικοθεραπευτικές μονάδες: ανάγκη ύπαρξης διαδικασιών ποιοτικού ελέγχου με σκοπό την συντήρηση των θεραπευτικών συσκευών

Abstract

Στον τομέα της θεραπευτικής αποκατάστασης η χρήση των μαγνητικών πεδίων που αποτελούν μέρος της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, απαιτεί αυστηρές διεπιστημονικές ερευνητικές προσπάθειες καθώς και συντονισμένα εκπαιδευτικά προγράμματα. Η ιατρική κοινότητα θα πρέπει να γνωρίζει ότι δεν μπορεί να αναπτυχθεί επιτυχώς η θεραπεία μέσω μαγνητικών πεδίων χωρίς τις κοινές προσπάθειες των φυσικών, βιολόγων, μηχανικών και γιατρών. Η αποτελεσματική λειτουργία των συσκευών μαγνητοθεραπείας έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ολοκλήρωση των θεραπευτικών διαδικασιών. Όσον αφορά τα θεραπευτικά αποτελέσματα της συσκευής, είναι απαραίτητο για κάθε επαγγελματία υγείας να είναι υπεύθυνος και ενήμερος τόσο για την χρήση όσο και για την τήρηση των μέτρων προστασίας για τους ασθενείς και για τον ίδιο. Είναι γνωστό ότι μέσα από έρευνες η συμπληρωματική χρήση μαγνητοθεραπευτικών συσκευών σε συνεργασία με φυσικοθεραπευτικούς χειρισμούς και ασκήσεις μπορεί να προκαλέσει διαφοροποιήσεις στην αποκατάσταση των ασθενών. Συγκεκριμένα, 3 περιπτώσεις στις οποίες η μαγνητοθεραπεία έχει χρησιμοποιηθεί συνδυαστικά με άλλες μεθόδους θεραπείας είναι στην αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, στο ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο και στην οστεοαρθρίτιδα άκρας χείρας. Παρά το γεγονός ότι οι μαγνητοθεραπευτικές συσκευές παρουσιάζουν θετικές επιδράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό, υπάρχουν ανησυχίες σχετικά με την έκθεση στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Οι εκτεταμένες χρήσεις των συσκευών περιοδικά οδηγούν σε μηχανικές βλάβες καθώς και σε λανθασμένα ποσά εκπεμπόμενης ακτινοβολίας, τα οποία στις περισσότερες περιπτώσεις δεν γίνονται αντιληπτά από τον χειριστή της συσκευής. Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργούνται μακροχρόνια αρνητικές προσαρμογές οι οποίες αποδεικνύονται επιβλαβείς για την ανθρώπινη υγεία. Η ερευνά αυτή αποσκοπεί στην διερεύνηση της άποψης των φυσικοθεραπευτών τόσο σε θέματα ασφάλειας όσο και σε θέματα τεχνικής υποστήριξης και συντήρησης καθώς και της υπάρχουσας γνώσης τους σχετικά με τον τρόπο χρήσης της μαγνητοθεραπείας. Στο ερευνητικό κομμάτι πραγματοποιηθηκε επικοινωνία με 602 φυσικοθεραπευτήρια από 44 περιοχές του νομού Αττικής και έγινε διανομή 160 ερωτηματολογίων στα φυσικοθεραπευτήρια που διέθεταν τουλάχιστον μία συσκευή μαγνητοθεραπείας. Επιπλέον, αποκλείστηκαν οι περιπτώσεις στις οποίες τα κέντρα δεν διέθεταν μαγνητικά πεδία ή σε αυτές οπου οι φυσικοθεραπευτές αρνήθηκαν να συνεργαστούν. Τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας έδειξαν ότι οι περισσότεροι φυσικοθεραπευτές χρησιμοποιούν εμπειρικά την μαγνητοθεραπεία ως θεραπευτικό μέσο και δεν δίνουν έμφαση στη συντήρηση και στους τεχνικούς ελέγχους.