Συγκριτική μελέτη της αποτελεσματικότητας του εξειδικευμένου προγράμματος κινησιοθεραπείας Lee Silverman Voice Treatmen (LSVT)-BIG στην ισορροπία, την βάδιση και το εύρος των κινήσεων σε Έλληνες ασθενείς με Πάρκινσον και σκλήρυνση κατά Πλάκαςt

Abstract

Εισαγωγή : Το Lee Silverman Voice Treatment (LSVT) – BIG είναι ένα θεραπευτικό πρόγραμμα άσκησης που αποδεδειγμένα βοηθά στην επανεκπαίδευση σωστών κινητικών προτύπων, στη Νόσο Πάρκινσον (ΝΠ) βελτιώνοντας την ισορροπία, και τη βάδιση μέσω κινήσεων μεγάλου (BIG) εύρους. Κενό υπάρχει όμως στην βιβλιογραφία για το κατά πόσο ένα τέτοιο πρόγραμμα θα μπορούσε να είναι αποτελεσματικό στην επανεκπαίδευση κινητικών προτύπων κι σε άλλες παθολογίες του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος, όπως τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας (ΣΚΠ). Σκοπός λοιπόν της παρούσας μελέτης είναι να διερευνήσει την αποτελεσματικότητα του LSVT–BIG στη βελτίωση της ισορροπίας και της βάδισης σε άτομα με ΣΚΠ όσο είναι κι σε άτομα με ΝΠ. Μέθοδος: Η παρούσα έρευνα αποτελεί μια πιλοτική συγκριτική μελέτη επαναλαμβανόμενων μετρήσεων, πριν–ενδιάμεσα-μετά την παρέμβαση, μεταξύ δυο ομάδων ασθενών (ΝΠ & ΣΚΠ). Την παρέμβαση αποτελούσε μια μονοωρη συνεδρία ασκήσεων LSVT – BIG, επαναλαμβανόμενη 4 φορές την εβδομάδα, για 4 εβδομάδες. Τα βασικά μέτρα έκβασης αποτελούσαν η ισορροπία (μικρή- Δοκιμασία Συστημάτων Αξιολόγησης Ισορροπίας (mini-Balance Evaluation System Test-mini-BESTest) και η επίδοση στην αξιολόγηση της Λειτουργικής Βάδισης (Functional Gait Assessment – FGA) . Επιπλέον, μετρήθηκε ο χρόνος μονοποδικής στήριξης αμφοτερόπλευρα και ο χρόνος βάδισης 6 μέτρων (Timed Up and Go-TUG). H επίδραση της παρέμβασης τόσο στις επαναλαμβανόμενες μετρήσεις όσο κι μεταξύ των δύο ομάδων ασθενών αναλύθηκε στατιστικά με την μικτού τύπου διακύμανση (Mixed ANOVA), SPSS vs 24. Αποτελέσματα : Συμμετείχαν 6 ασθενείς με ΝΠ (6 άνδρες, 68±3 ετών) και οι 6 με ΣΚΠ (5 γυναίκες & 1 άνδρας, , 45±8 ετών). Με το πέρας του προγράμματος οι ασθενείς παρουσίασαν σημαντική αύξηση στην ισορροπία (F(2,20)=325,1 p<0,001), στην επίδοση της λειτουργικής βάδισης (F(2,20)=280,6, p<0,001),. στο χρόνο της μονοποδικής στήριξης αριστερά (F(1,46, 14,6)=43,3, p<0,001) και δεξιά (F(2,20)=124, p<0,001). Επίσης, μειώθηκε ο χρόνος βάδισης 6 μέτρων (F(2,20)= 35,7, p<0,001). Καμία στατιστική διαφορά δεν παρουσιάστηκε στα μέτρα έκβασης μεταξύ των δύο ομάδων ασθενών (p>0.5). Συμπεράσματα : Η βελτίωση στην ισορροπία και στη βάδιση των ασθενών με ΣΚΠ σε αντιστοιχία με τους ασθενείς με ΝΠ υποδηλώνει ότι το πρόγραμμα ασκήσεων LSVT-BIG μπορεί να φέρει εξίσου θετικές επιδράσεις στην αποκατάσταση ασθενών με ΣΚΠ όπως και στους ασθενείς με ΝΠ. Περεταίρω μελέτες είναι αναγκαίες όμως, πριν βγουν ασφαλή και γενικεύσιμα συμπεράσματα για τη χρήση του συγκεκριμένου θεραπευτικού προγράμματος ασκήσεων.