Επιτομή:
Η παρούσα έρευνα έχει ως στόχο την διερεύνηση της σχέσης της εργαζόμενης μνήμης με τα γλωσσικά ελλείμματα που παρουσιάζουν παιδιά με γλωσσικές διαταραχές, ηλικίας 5 – 11 ετών, σε σύγκριση με τους τυπικώς αναπτυσσόμενους συνομήλικούς τους. Συνολικά οι συμμετέχοντες ήταν 20, οι μισοί από τους οποίους ανήκαν στην ομάδα ελέγχου, ενώ οι άλλοι μισοί στην ομάδα των γλωσσικών δυσκολιών. Στην ομάδα με τις γλωσσικές δυσκολίες συμμετείχαν παιδιά που έχουν λάβει επίσημη διάγνωση από δημόσιο φορέα για διαταραχές λόγου και ομιλίας ή ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και παρακολουθούσαν για τουλάχιστον ένα χρόνο λογοθεραπευτικές συνεδρίες για την θεραπεία αυτών, στην κλινική Λογοθεραπείας του ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας. Η ομάδα ελέγχου απαρτίζεται από παιδιά αντίστοιχου φύλου και ηλικίας, με αυτά της πρώτης ομάδας. Όλοι οι συμμετέχοντες πληρούσαν το κριτήριο για φυσιολογική νοημοσύνη ((IQ>80 με βάση το Raven's Coloured Progressive Matrices) και δεν παρουσίαζαν κανένα αισθητηριακό έλλειμμα, ούτε συννοσήροτητα με κάποια άλλη νευροαναπτυξιακή ή ψυχιατρική διαταραχή. Όλα τα παιδία αξιολογήθηκαν σε ποικίλες γλωσσικές δοκιμασίες, οι οποίες καλύπτουν τους τομείς της φωνολογίας, της σημασιολογίας, της μορφολογίας και του συντακτικού, καθώς επίσης τους χορηγήθηκε αξιολόγηση μνήμης με άμεση και καθυστερημένη λεκτική και οπτική ανάκληση.
Από την αξιολόγηση μας καταγράφηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δυο ομάδων όσο αφορά αφενός, τις γλωσσικές δεξιότητες και αφετέρου, την λεκτική άμεση ανάκληση (εργαζόμενη μνήμη). Τα παιδιά με γλωσσικές δυσκολίες παρουσίασαν ιδιαίτερα χαμηλότερες επιδόσεις σε όλες τις γλωσσικές δοκιμασίες που τους χορηγήσαμε και σε συνδυασμό με τα ευρήματα για ελλείμματα στον λεκτικό τομέα της εργαζόμενης μνήμης, επιβεβαιώσαμε πως αυτά η διαταραγμένη εργαζόμενη μνήμη έχει διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη των γλωσσικών διαταραχών των παιδιών.
