Η άυλη πολιτιστική κληρονομιά της Ξάνθης. Τρεις κουζίνες συναντούν μια πόλη.

Abstract

Η UNESCO είναι ένας παγκόσμιος οργανισμός που δραστηριοποιείται σε θέματα παιδείας, επιστημών και πολιτισμού. Μία από της προτεραιότητες του οργανισμού είναι η προστασία της κληρονομιάς, της υλικής και της άυλης. Ως υλική πολιτιστική κληρονομιά χαρακτηρίζονται τα μνημεία που είναι παγκοσμίως γνωστά από ιστορική, καλλιτεχνική ή επιστημονική άποψη. Από την άλλη, στην άυλη πολιτιστική κληρονομιά περιλαμβάνονται τα ήθη, τα έθιμα, οι παραδόσεις τα οποία κινδυνεύουν να εξαφανιστούν με το πέρασμα του χρόνου. Συνεπώς, η προστασία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς είναι αναγκαία για τη διαφύλαξη της ταυτότητας της κάθε περιοχής. Γι’ αυτό και το 2003 η Γενική Συνέλευση της UNESCO υιοθέτησε τη σύμβαση για την προστασία της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η γαστρονομία αποτελεί στοιχείο της πολιτιστικής κληρονομιάς. Αυτό συμβαίνει γιατί η γαστρονομία διαφέρει από περιοχή σε περιοχή εξαιτίας της κουλτούρας. Ακόμη, η γαστρονομία δηλώνει την ιδιαιτερότητα κάθε τόπου, όπως και τα τοπικά προϊόντα του. Η γαστρονομία ως στοιχείο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς αποτελεί βασικό στοιχείο ανάδειξης του πολιτισμού και των πολιτισμικών στοιχείων. Προβάλλει τη διαφορετικότητα στην παράδοση και στις τοπικές κοινωνίες, άρα μπορεί να βοηθήσει και στην ανάπτυξη ενός τόπου. Η παρούσα έρευνα της πτυχιακής ασχολείται με το νομό Ξάνθης και συγκεκριμένα με τη γαστρονομία του. Το γεγονός ότι η πόλη χαρακτηρίζεται για την πολυπολιτισμικότητα της, σημαίνει ότι οι κουλτούρες και οι κουζίνες της είναι αρκετές. Μέσα από αυτά, μπορούν να αναπτυχθούν και να αναγνωριστούν οι κουζίνες της πόλης. Τέλος, με την παρούσα πτυχιακή εργασία σκοπός είναι να ανακαλυφθούν και να μελετηθούν οι τρεις σημαντικότερες κουζίνες του νομού Ξάνθης, ως μέρος της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, να προβληθεί η Θρακιώτικη γαστρονομία γενικότερα και τέλος να βγεί στην επιφάνεια η γαστρονομία ως ένα σημαντικό κομμάτι της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς για τις τοπικές κοινότητες.