ΡΗΞΗ ΕΠΙΓΟΝΑΤΙΔΙΚΟΥ ΤΕΝΟΝΤΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΙΣ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑΣ

Abstract

Ο επιγονατιδικός τένοντας είναι μια δομή που συνδέει τον κάτω πόλο της επιγονατίδας με το άνω τμήμα της κνήμης. Συνεργάζεται με τον τένοντα του τετρακεφάλου εκτείνοντας το γόνατο, με αποτέλεσμα ρήξεις (ολικού ή μερικού βαθμού) να επηρεάζουν σημαντικά τις καθημερινές δραστηριότητες αλλά και τη βάδιση του ατόμου. Ανάλογα με το βαθμό της ρήξης σχεδιάζεται και η κατάλληλη αποκατάσταση η οποία μπορεί να περιλαμβάνει μια απλή συντηρητική αντιμετώπιση, συστηματικές φυσικοθεραπείες και χειρουργείο σε σοβαρές περιπτώσεις σε συνδυασμό με την απαιτούμενη μετεγχειρητική φυσικοθεραπεία. Σκοπός της εργασίας είναι να παρουσιάσει τους τρόπους αντιμετώπισης σε οποιοδήποτε στάδιο της ρήξης με ιδιαίτερη έμφαση στα φυσιοθεραπευτικά μέσα και τεχνικές προκειμένου να ανακτηθεί ξανά η φυσιολογική λειτουργία του γόνατος. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν μέσω άρθρων από πηγές όπως PubMed, Scopus και Google Scholar και προέκυψαν μέσα από πρόσφατα δημοσιευμένες μελέτες τις τελευταίας δεκαετίας γραμμένες στην αγγλική γλώσσα, συλλέχθηκαν και δεδομένα μέσα από βιβλία σχετικά με την φυσικοθεραπεία στις μυοσκελετικές παθήσεις. Οι λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διαδικασία αναζήτησης στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων ήταν : «patellar tendon», «rupture», «rehabilitation», «acute trauma rupture», «extensor mechanism rupture», «tendinopathy», «physiotherapy» και συνδυασμός αυτών. Μέσα από την παρούσα εργασία αποδείχθηκε πως η φυσικοθεραπεία με όλα τα διαθέσιμα μέσα της, αποτελεί βασικό κομμάτι στην αποκατάσταση της ρήξης του επιγονατιδικού τένοντα, είτε αυτή είναι μερική είτε ολική, καθώς βοηθάει τους ασθενείς να επανενταχθούν σταδιακά στην προ τραυματισμού περίοδο της ζωής τους.