Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ MCKENZIE ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΟΞΕΟΣ ΟΣΦΥΪΚΟΥ ΠΟΝΟΥ

Abstract

Εισαγωγή: Η οξεία οσφυαλγία αποτελεί μία επώδυνη κατάσταση την οποία βιώνει ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Έχει πολύ-παραγοντική αιτιολογία και αποτελεί σημαντικό πρόβλημα ευημερίας και οικονομίας στις σύγχρονες κοινωνίες. Η προσέγγιση McKenzie αποτελεί ένα ολοκληρωμένο πρωτόκολλο θεραπευτικών ασκήσεων που χρησιμοποιείται από ένα μεγάλο αριθμό θεραπευτών στην αντιμετώπιση της οξείας οσφυαλγίας. Παρόλη όμως την αποδοχή της μεθόδου από την επιστημονική κοινότητα στην αντιμετώπιση του οξέος οσφυϊκού πόνου, τα δεδομένα που περιγράφουν την αποτελεσματικότητα της στην κλινική πράξη είναι περιορισμένα. Αυτό το βιβλιογραφικό κενό προσπάθησε να καλύψει η παρούσα εργασία. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να συγκεντρωθούν και να αξιολογηθούν τα τρέχοντα επιστημονικά δεδομένα από την διεθνή βιβλιογραφία τα οποία εξετάζουν τον ρόλο της προσέγγισης McKenzie στην αντιμετώπιση του οξέος οσφυϊκού πόνο. Μεθοδολογία: Για την υλοποίηση του στόχου της παρούσας εργασίας πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση της διεθνής αρθρογραφίας-βιβλιογραφίας. Αυτό επιτεύχθηκε με τον σχεδιασμό και την εφαρμογή μίας ολοκληρωμένης στρατηγική αναζήτησης στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων PubMed. Στην ανασκόπηση συμπεριλήφθησαν βιβλία και άρθρα, γραμμένα ή μεταφρασμένα στην Αγγλική γλώσσα, από πρωτογενείς ελεγχόμενες κλινικές έρευνες, περιγραφικές και αναλυτικές επιδημιολογικές μελέτες, μεταναλύσεις και συστηματικές ανασκοπήσεις, αφηγηματικές ανασκοπήσεις, τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές και μελέτες παρέμβασης, μελέτες περιπτώσεων, δεδομένα από κατευθυντήριες οδηγίες και επιστημονική συγγραφική δραστηριότητα. Τα κριτήρια εισαγωγής που χρησιμοποιήθηκαν στην αναζήτηση ήταν δημοσιεύσεις οι οποίες αναφέρονταν στην αντιμετώπιση της οξείας οσφυαλγίας με την μέθοδο McKenzie. Αποτελέσματα: Οι αποδείξεις που συγκεντρώθηκαν κατά την διαδικασία της ανασκόπησης έδειξαν ότι τα προγράμματα σωματικής άσκησης της προσέγγισης McKenzie στην οξεία οσφυαλγία μπορούν να βελτιώσουν βραχυπρόθεσμα τον πόνο και την κινητική λειτουργία, να μειώσουν τους ρυθμούς υποτροπής, να αυξήσουν το χρόνο μεταξύ επεισοδίων οσφυαλγίας ,να μειώσουν τον αριθμό των αναρρωτικών αδειών, να προάγουν την ταχύτερη επιστροφή στην εργασία και να μειώσουν την ανάγκη για υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης σε σχέση με άλλες θεραπείες. Οι παρατηρήσεις αυτές οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι η προσέγγιση McKenzie αποτελεί μία αποτελεσματική θεραπευτική μέθοδος στην ανακούφιση του οξέος οσφυϊκού πόνου.