ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΒΟΛΩΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ΟΜΙΛΙΑΣ ΣΕ ΤΥΠΙΚΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟΤΗΤΑΣ ΟΜΙΛΙΑΣ

Abstract

Η παρούσα πτυχιακή εργασία διερευνά την ταχύτητα ομιλίας σε συνθήκες παρόμοιες της ελεύθερης συζήτησης και την ικανότητα τυπικών ακροατών να διακρίνουν τον πιο αργό ρυθμό σε ζεύγη προτάσεων που παράγονται με διαφορετική ταχύτητα, καθώς και ποιο ρυθμό θεωρούν πιο φυσικό. Μελετάται, η επίδραση που ασκεί η μεταβολή της ταχύτητας στη διάρκεια των φωνηέντων και, τέλος, κωδικοποιείται η προτίμηση της θέσης των παύσεων, όταν η ταχύτητα ομιλίας αλλάζει σε πιο αργό ή πιο γρήγορο ρυθμό. Οι συμμετέχοντες της έρευνας αποτελούνται από 10 νεαρούς ακροατές που συμμετείχαν σε αντιληπτικό πείραμα και από 8 ομιλητές, μοιρασμένους σε 2 ηλικιακές ομάδες. Οι ομιλητές πραγματοποίησαν ανάγνωση προτάσεων στους ρυθμούς αργά, κανονικά και γρήγορα, στις οποίες οι ακροατές έκριναν τον πιο αργό και πιο φυσικό ρυθμό, όταν αυτές παρουσιάζονταν σε ζεύγη και οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν για την ανάλυση της επίδρασης της μεταβολής της ταχύτητας στα φωνήεντα και στη θέση των παύσεων. Επιπλέον, οι ομιλητές απάντησαν σε ερωτήσεις ανοιχτού τύπου, από τις οποίες ξεκίνησε η ανάλυση της ταχύτητας ομιλίας και άρθρωσης. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως, οι ηλικιωμένοι παρουσιάζουν μειωμένη ταχύτητα άρθρωσης και ομιλίας σε σχέση με τους νέους. Επίσης, αποδείχθηκε πως τυπικοί ακροατές μπορούν να διαχωρίσουν τον κανονικό από τον αργό ρυθμό, όμως δυσκολεύονται στο διαχωρισμό του γρήγορου και του κανονικού. Επιπρόσθετα, ο ρυθμός που θεωρήθηκε πιο φυσικός ήταν ο κανονικός έναντι του αργού, αλλά δεν μπόρεσε να γίνει διαχωρισμός ως προς τη φυσικότητα μεταξύ των ρυθμών γρήγορα και κανονικά. Οι ηλικιωμένοι ομιλητές δυσκόλεψαν περισσότερο την κρίση των ακροατών ως προς την ταχύτητα και τη φυσικότητα εν συγκρίσει με τους νέους. Παρατηρήθηκε μεγαλύτερη μέση διάρκεια τονισμένων φωνηέντων στον αργό και μικρότερη στον γρήγορο ρυθμό, συγκριτικά με τον κανονικό, τόσο σε νέους όσο και σε ηλικιωμένους. Τέλος, σχετικά με τα αποτελέσματα της μελέτης των παύσεων, οι 2 ηλικιακές ομάδες έδειξαν την ίδια προτίμηση στη θέση των παύσεων κατά τη μεταβολή της ταχύτητάς τους. Τα παραπάνω αποτελέσματα συνάδουν με την ήδη υπάρχουσα βιβλιογραφία, καθώς έχει διαπιστωθεί ότι οι ηλικιωμένοι, λόγω φυσιολογικών αλλαγών, έχουν έκπτωση στην ταχύτητα ομιλίας τους και στην ικανότητα εναλλαγής της, κάτι που αποτυπώθηκε και στα αποτελέσματα του αντιληπτικού πειράματος και στη διάρκεια των φωνηέντων