Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗΣ ΔΙΕΓΕΡΣΗΣ

Abstract

Η διέγερση μετά από μία χειρουργική επέμβαση είναι μια αρκετά συχνή και επικίνδυνη επιπλοκή. Παρατείνει τη νοσηλεία κατά 2-3 ημέρες και σχετίζεται με ποσοστό θανάτου 7-10% σε διάστημα 30 ημερών από την επέμβαση. Είναι πιο συχνή σε ηλικιωμένους ασθενείς, σε εκείνους που έχουν ήδη νευρογνωστικά προβλήματα, όπως κάποιες μορφές άνοιας, και σε αυτούς που ακολουθούν δύσκολες ή επείγουσες θεραπείες. Πρόσφατες κλινικές έρευνες αποκάλυψαν επιπρόσθετες λεπτομέρειες σχετικά με τη βιολογία της μετεγχειρητικής διέγερσης, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε πρόσθετες εναλλακτικές θεραπείες. Η παρούσα εργασία αποτελεί βιβλιογραφική ανασκόπηση των νέων τρέχοντα κλινικών στοιχείων σχετικά με την εγκυρότητα των προληπτικών παρεμβάσεων έναντι της διέγερσης στον χειρουργικό πληθυσμό, την αποτελεσματικότητα των επεμβατικών παρεμβάσεων μείωσης του κινδύνου της διέγερσης και τις επιλογές διαχείρισης της, χρησιμοποιώντας το ενισχυμένο πλαίσιο πορείας αποκατάστασης της διαστρωμάτωσης του κινδύνου, της μείωσης του κινδύνου και της διάσωσης. Οι αποτελεσματικές μετεγχειρητικές θεραπείες περιλαμβάνουν την παρακολούθηση του βαθμού αναισθησίας, την ενδοεγχειρητική έγχυση δεξμεδετομιδίνης και την πολυπαραγοντική αναλγησία. Η επιλογή του γενικού αναισθητικού φαρμάκου μπορεί να μην κάνει ουσιαστική διαφορά στον κίνδυνο εμφάνισης της μετεγχειρητικής διέγερσης. Επιπλέον παράγοντες, όπως η προεγχειρητική νηστεία, ο έλεγχος της θερμοκρασίας και η διαχείριση της αρτηριακής πίεσης, μπορεί να σχετίζονται με τον κίνδυνο μετεγχειρητικής διέγερσης. Οι σποραδικές κρίσεις μετεγχειρητικής διέγερσης μπορεί να γίνουν βίαιες, θέτοντας κίνδυνο τραυματισμού τόσο στους ασθενείς όσο και στους φροντιστές, αλλά οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις τους είναι άγνωστες. Η τρέχουσα γνώση σχετικά με την μετεγχειρητική διέγερση σε ενήλικες περιορίζεται σε μικρής κλίμακας έρευνα με ασυνεπή ονοματολογία, διάφορες χρονικές περιόδους εμφάνισης, ποικιλία χειρουργικών ασθενών και ασυνεπή διαγνωστικά κριτήρια. Για να διεξαχθεί μια αποτελεσματική μελέτη της μετεγχειρητικής διέγερσης, είναι απαραίτητο να τυποποιηθούν ορισμοί και ορολογία. Αυτή η βιβλιογραφική ανασκόπηση καθορίζει και διαγιγνώσκει την μετεγχειρητική διέγερση με σαφήνεια και καλύπτει σχετικές πληροφορίες για παράγοντες και διαδικασίες κινδύνου. Η ομάδα αναισθητικής φροντίδας είναι ζωτικής σημασίας για τον εντοπισμό ασθενών που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο μετεγχειρητικής διέγερσης και την εφαρμογή κατάλληλων τεχνικών μετριασμού.

Λέξεις κλειδιά: μετεγχειρητική διέγερση, αναισθησία, μετεγχειρητικές επιπλοκές