Επιτομή:
Το τρέξιμο αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς τύπους σωματικής δραστηριότητας παγκοσμίως. Στην Ευρώπη, θεωρείται πως το 36% του πληθυσμού ασχολείται ερασιτεχνικά με το τρέξιμο ενώ περίπου το 15% είναι τακτικοί δρομείς. Παρόλο που το τρέξιμο έχει πολλά και αδιαμφισβήτητα σωματικά οφέλη οι τραυματισμοί που σημειώνονται στα κάτω άκρα ανέρχονται από ποσοστό 30% έως 79%. Αναρίθμητοι παράγοντες συντελούν στην εκδήλωση των τραυματισμών, όμως ιδιαίτερη προσοχή έχει δοθεί στο πρότυπο τρεξίματος των δρομέων καθώς έχει αποδειχθεί πως αποτελεί βασικό παράγοντα συσχέτισης με τους τραυματισμούς των κάτω άκρων. Η αυξημένη επιδημιολογία των τραυματισμών καθιστούν αναγκαία την αξιολόγηση του προτύπου τρεξίματος των δρομέων καθώς και την διερεύνηση των τραυματισμών που προκαλούνται.
Σκοπός: Η παρούσα αρθογραφική ανασκόπηση έχει ως σκοπό να αναλυθούν εκτενώς τα πρότυπα τρεξίματος των δρομέων, να περιγραφούν τα εμβιομηχανικά χαρακτηριστικά αυτών και να αναγνωρισθούν οι τραυματισμοί που προκαλούνται ώστε να συναχθεί ένα συμπέρασμα για την αναγκαιότητα ή όχι επικράτησης ενός μοτίβου τρεξίματος. Η συνεισφορά της παρούσας μελέτης στην επιστημονική κοινότητα είναι η θεωρητική ανάδειξη του θέματος, καθώς και να τεθεί η βάση σε θεωρητικό επίπεδο για μελλοντικές εμπειρικές μελέτες/έρευνες.
Στρατηγική αναζήτησης: Για τη συγγραφή της παρούσας πτυχιακής εργασίας, πραγματοποιήθηκε συστηματική ανασκόπηση της διαθέσιμης βιβλιογραφίας και αρθρογραφίας. Για την αναζήτηση της αρθρογραφίας χρησιμοποιήθηκαν επιστημονικά άρθρα από τις αξιόπιστες βάσεις δεδομένων PubMed και Google Scholar. Κριτήρια εισόδου αποτελούν άρθρα που περιλαμβάνουν: συστηματικές ανασκοπήσεις, μετα-αναλύσεις, απλές ανασκοπήσεις και τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες, που έχουν δημοσιευθεί τα τελευταία 20 έτη, αναφέρονται στην εμβιομηχανική ανάλυση του προτύπου τρεξίματος αλλά και στους τραυματισμούς που παρουσιάζονται στους δρομείς Η αναζήτηση των άρθρων πραγματοποιήθηκε στην αγγλική γλώσσα και εκλέχθηκαν βάσει του αριθμού των συμμετεχόντων που έλαβαν μέρος σε κάθε έρευνα και πληρούν τα κατάλληλα κριτήρια αξιοπιστίας, εγκυρότητας και επιστημονικής τεκμηρίωσης. Επιπρόσθετα, συλλέχθηκαν δεδομένα από βιβλία σχετικά με την εμβιομηχανική ανάλυση του τρεξίματος. Κατά την προσπάθεια ηλεκτρονικής αναζήτησης πληροφοριών οι λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιήθηκαν είναι Running biomechanics, Foot strike patterns, Runners, Elite runners, Novice runners, Foot strike pattern, Rearfoot strike, Midfoot strike, Barefoot running, Running shoe, Injuries, Ground reaction force, Running economy, Plantar loads αλλά και συνδυασμός αυτών όπως, Rearfoot strike and injuries, Midfoot strike and injuries, Forefoot strike and injuries, Running biomechanics and running economy, Footwear and running.
Συμπεράσματα: Τα συμπεράσματα της παρούσας αρθογραφικής ανασκόπησης έδειξαν ότι το RFS πρότυπο οδηγεί σε αυξημένη δύναμη αντίδρασης εδάφους και διαφορετικά εμβιομηχανικά φορτία, όπως αυξημένη φόρτιση στο γόνατο και στη πτέρνα. Αντίθετα, κατά το FFS δημιουργείται χαμηλότερος ρυθμός κατακόρυφης φόρτισης και εμβιομηχανικά φορτία στην περιοχή του αστραγάλου, των μεταταρσίων και του αχίλλειου τένοντα. Ωστόσο, δεν υπάρχουν επιστημονικά τεκμήρια που να καταδεικνύουν ότι τα πρότυπα τρεξίματος σχετίζονται άμεσα με την πρόκληση τραυματισμών, καθώς οι τραυματισμοί οφείλονται σε πολυπαραγοντικές μεταβλητές. Λαμβάνοντας υπόψη την έλλειψη στοιχείων η αλλαγή προτύπου τρεξίματος δεν συνιστάται καθολικά αλλά μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις τραυματισμένων δρομέων.