Επιτομή:
Η κοινωνική ασφάλιση θεωρείται βασικό ανθρώπινο δικαίωμα. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια η παρατεταμένη οικονομική κρίση της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα και η συνεχιζόμενη υγειονομική κρίση της COVID-19, σε συνδυασμό με το διαρκώς αυξανόμενο δημογραφικό πρόβλημα της χώρας, είχαν ως αποτέλεσμα την αύξηση των συνταξιοδοτικών δαπανών ως ποσοστό του ΑΕΠ. Σκοπός της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι η μελέτη του ασφαλιστικού συστήματος της Ελλάδας, τόσο από την ποσοτική πλευρά, όσο και από την οπτική των μεταρρυθμίσεων που έλαβαν χώρα τα τελευταία χρόνια. Η ανάλυση που έλαβε χώρα στα πλαίσια της παρούσας εργασίας έδειξε αρχικά την ανάγκη της μεταρρύθμισης του 2017, η οποία συνεχίστηκε και με τους νόμους του 2020 και αφετέρου παρατηρήθηκαν και κάποια αρχικά σημάδια μεταστροφής της κατάστασης ήδη από το 2018.