Επιτομή:
Η παρούσα πτυχιακή εργασία ασχολείται µε την οικονοµική κρίση που γίνεται αντιληπτή και λαµβάνει απειλητικές διαστάσεις ανά τον κόσµο όσο και στην Ελλάδα, αλλά κυρίως ασχολείται µε τον ρόλο που έχει διαδραµατίσει το τραπεζικό σύστηµα.
Για να εκπληρωθεί ο σκοπός αυτός, στο πρώτο µέρος της εργασίας γίνεται αναφορά στην έννοια του οικονοµικού συστήµατος και της οικονομικής κρίσης. Επιπλέον, απαραίτητη είναι η ιστορική αναδρομή της οικονομικής κρίσης με εκτενή αναφορά στην οικονομική κρίση που ξέσπασε το έτος 2008 καθώς και στις κύριες αιτίες που την προκάλεσαν, στα κυριότερα προβλήματα που προέκυψαν, στην έκταση που έλαβε, στην εξέλιξή της και στις συνέπειες που είχε για την ελληνική κοινωνία.
Στο δεύτερο µέρος της εργασίας γίνεται ανάλυση της χρηµατοοικονοµικής κρίσης και των τραπεζικών ιδρυµάτων. Αναδυκνείεται το διεθνές τραπεζικό σύστημα καθώς και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα με αναφορά στη δομή του, στις ελληνικές εμπορικές τράπεζες, στους ειδικούς πιστωτικούς οργανισμούς, στη πολιτική που ακολουθούν τα τραπεζικά ιδρύματα και στον ανταγωνισμό που ασκείται μεταξύ τους. Εν συνεχεία ακολουθεί πίνακας με στατιστικά στοιχεία του ισολογισμού και των αποτελεσμάτων των εμπορικών τραπεζών καθώς και των τραπεζικών ομίλων για το έτος 2015.
Τέλος, στο τρίτο μέρος γίνεται λόγος για τη σχέση του τραπεζικού συστήματος με την οικονομική κρίση, την ελληνική πραγματικότητα, το δημοσιονομικό χρέος και το δημόσιο έλλειμμα, τις προσπάθειες του τραπεζικού συστήματος για ομαλή έξοδο από την οικονομική κρίση και οι τρόποι που χρησιμοποιήθηκαν από το Ελληνικό Τραπεζικό Σύστημα για την αντιμετώπιση της κρίσης. Εν κατακλείδι, γίνεται αναφορά στα αίτια της οικονομικής κρίσης και στις συνέπειες που είχε στο κράτος και στους πολίτες.
Συµπερασµατικά, το γεγονός ότι η σηµερινή οικονοµία έχει µεγαλύτερο παγκοσµιοποιηµένο χαρακτήρα στην κίνηση του χρηµατικού κεφαλαίου σε σχέση µε το παρελθόν, κάνει την κρίση αυτή πιο σοβαρή τόσο στις επιπτώσεις όσο και στους τρόπους αντιµετώπισής της. Ενώ η χρηµατοπιστωτική κρίση είχε ως αφετηρία την οικονοµία των ΗΠΑ, η χρηµατιστικοποίηση ήταν ικανή να µεταφέρει την κρίση ραγδαία σε όλη την υφήλιο.
Όσον αφορά στην ελληνική πραγµατικότητα, οι τράπεζες, αν και δεν ήταν εκτεθειµένες σε παράγωγα προϊόντα υψηλού ρίσκου, επηρεάστηκαν αρνητικά από την αύξηση του κόστους χρηµατοδότησής τους ( από την Ευρωζώνη ) µε αποτέλεσµα τη µείωση της ρευστότητάς τους. Προς αντιµετώπιση αυτών των προβληµάτων, στοχεύουν σε αυξήσεις µετοχικών κεφαλαίων, εκδόσεις οµολογιακών δανείων, αύξηση των προβλέψεων µη αποπληρωθέντων δανείων, µείωση των λειτουργικών τους εξόδων, επέκταση των επενδύσεών τους στις αγορές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, εφόσον σε αυτές τις αγορές εµφανίζονται ευοίωνες προοπτικές, ενώ πολλές από αυτές χρησιµοποίησαν και τον κρατικό µηχανισµό στήριξης του χρηµατοπιστωτικού συστήµατος. Όλες αυτές οι ενέργειες συνέβαλαν στην διατήρηση ικανοποιητικού επιπέδου κεφαλαιακής επάρκειας και ρευστότητας. Εντούτοις, η ρευστότητα αυτή δεν µεταβιβάστηκε στην πραγµατική οικονοµία (αγορά αγαθών).
