Επιτομή:
Τα τελευταία χρόνια, η τεχνολογία των Οπτικών Επικοινωνιών κυριαρχεί στην ενσύρματη μεταφορά πληροφορίας. Τα οπτικά συστήματα επικοινωνίας χρησιμοποιούν ως φορέα φως ορατό ή μη (οπτική ζώνη του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος με μήκη κύματος 0.4μm-3μm). Το μέσο μεταφοράς της πληροφορίας που χρησιμοποιείται είναι πλέον πολύ λεπτές ίνες από γυαλί, αντί των κλασσικών χάλκινων γραμμών μεταφοράς.
Οι οπτικές ίνες (optical fibers) είναι κατάλληλα μέσα για να οδηγούν την οπτική δέσμη που μεταφέρει την πληροφορία σε ψηφιακή μορφή. Χωρίς την οπτική ίνα δεν θα υπήρχαν οι οπτικές επικοινωνίες, ενώ ακόμη και σήμερα τα υπάρχοντα οπτικά συστήματα δεν αξιοποιούν πλήρως τις δυνατότητές της. Ένα μεγάλο μέρος της σύγχρονης έρευνας αποσκοπεί στην ανάπτυξη νέων διατάξεων και τεχνικών για την πλήρη εκμετάλλευση των χαρακτηριστικών της.
Η παρούσα εργασία παρουσιάζει μια θεωρητική μελέτη βασισμένη στην πρόσφατη βιβλιογραφία των Οπτικών Ινών, των Οπτικών Ζεύξεων καθώς και των Κρίσιμων Παραμέτρων Αξιοπιστίας αυτών.
