Συγκριτική ανάλυση της ανεργίας των γυναικών σε Ελλάδα και ΕΕ. Αιτία και πολιτικές αντιμετώπισης

Abstract

Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες διαχρονικά συμμετείχαν με την εργασία τους σε μεγάλο ποσοστό στον παραγόμενο πλούτο σε κάθε αγροτική οικονομία, ο οικονομικός τους ρόλος και σημασία παρέμειναν στην κοινωνική συνείδηση δευτερευούσης σημασίας και πίσω από τον βιολογικό τους ρόλο. Την αυθαίρετη σύνδεση του βιολογικού με του κοινωνικού τους ρόλου κατόρθωσαν να αποτινάξουν σταδιακά στη διάρκεια των τελευταίων 150 χρόνων, καθώς οι βιομηχανικές επαναστάσεις και η μεταβιομηχανική οικονομία, δημιούργησαν τους όρους απελευθέρωσης των γυναικών από τον οίκο και της εξουσιαστικής σχέσης των ανδρών (σε πρακτικό αλλά και θεσμικό επίπεδο). Η είσοδος των γυναικών σε έμμισθες υπηρεσίες και η χειραφέτησή τους προκαλούσε, αλλά και συνεχίζει να προκαλεί, την κοινωνική ιεραρχία και την ιεράρχηση των φύλων, ενώ ο αγώνας για ουσιαστική ισότητα των φύλων δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα, κάτι που τονίζεται στις εκθέσεις Διεθνών Οργανισμών και αναδεικνύεται από τις στατιστικές. Οι γυναίκες συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν δυσκολίες πρόσβασης στην εκπαίδευση και την εργασία, που πηγάζουν από την αναπαραγωγή κοινωνικών στερεοτύπων για τον κοινωνικό ρόλο του φύλου, αλλά και από αντικειμενικούς παράγοντες όπως είναι η αδυναμία συμφιλίωσης του οικογενειακού και επαγγελματικού βίου. Οι στατιστικές δείχνουν ότι ο απόηχος της ιεράρχησης των φύλων του παρελθόντος δημιουργεί εμπόδια, ανισότητες και διακρίσεις κατά των γυναικών στον εργασιακό χώρο που αντιμετωπίζουν περιορισμένες προοπτικές ανέλιξης, μεγαλύτερη ανασφάλεια στην εργασία, συχνότερα και μεγαλύτερα διαστήματα ανεργίας, αυξημένα προβλήματα επανένταξης τους στην αγορά εργασίας. Καθώς τα περισσότερα από τα παραπάνω προβλήματα των γυναικών προκύπτουν, όχι από αντικειμενικούς παράγοντες, αλλά από κοινωνικές πραγματικότητες οι οποίες είναι πολύ δύσκολο να διαμορφώσουν ένα περιβάλλον ίσων ευκαιριών για τις γυναίκες, Διεθνείς Οργανισμοί και Φορείς έχουν αναλάβει δράσεις προς τη λείανση των ανισοτήτων αυτών, αλλά και της ενημέρωσης του γενικού πληθυσμού πάνω στα δικαιώματα των ανθρώπων, ανεξαιρέτως φύλου, ώστε σε κάποιο μέλλον να εξαλειφθούν οι συνθήκες οι οποίες έκαναν απαραίτητη της ίδρυσή τους.