Δομές της ελληνικής κοινωνικής επιχειρηματικότητας .Εξελίξεις και προοπτικές.Μελέτη περίπτωσης

Abstract

Η ανάπτυξη των φορέων Κοινωνικής Οικονομίας, όπως αποδεικνύεται, συντελεί θετικά σε μεγάλο μάλιστα βαθμό στη βιώσιμη και αειφόρο ανάπτυξη του συνόλου της κοινωνίας και της οικονομικής - επιχειρηματικής δραστηριότητας. Στο πλαίσιο της Κοινωνικής, Αλληλέγγυας, Συμμετοχικής και Συνεργατικής-Συνεταιριστικής Οικονομίας δεν ευημερούν οι στατιστικοί πίνακες και οι αριθμοί, αλλά οι άνθρωποι. Όσον αφορά την Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση (Κοιν.Σ.Επ) είναι μια νέα, δυναμική νομική μορφή οικονομικής οργάνωσης, πρόσφατα θεσμοθετημένη, η οποία όπως θα αποδειχθεί, δεν υστερεί σε τίποτα από τις ανταγωνιστικές επιχειρήσεις. Είναι ένας φορέας κοινωνικής επιχειρηματικότητας με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του οποίου, σε συνδυασμό τον ουσιαστικό κοινωνικό αντίκτυπο και τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, δύναται να γεφυρώσει το χάσμα που δημιουργεί αφενός η αδυναμία των διερευνητικών και εκτελεστικών δομών της πολιτείας και αφετέρου, οι παθογένειες της σύγχρονης Αγοράς, μέσω της κοινωνικής καινοτομίας και κοινωνικής συνοχής. Εφόσον υπάρχει πληθώρα ακαδημαϊκών συγγραμμάτων αναφορικά με την Κοινωνική Οικονομία, το νόημα, το περιεχόμενο και την λογική των επιχειρημάτων της, θα αποφύγουμε τη στείρα αναπαραγωγή όλων όσων έχουν διατυπωθεί, χωρίς καμία προστιθέμενη αξία κάνοντας μια συγκεντρωτική προσπάθεια, μέσα από εκτενή έρευνα και προσωπική εμπειρία, να εντοπίσουμε οικονομικούς, νομικούς, διοικητικούς, και γραφειοκρατικούς παράγοντες, οι οποίοι όσο παραμένουν άγνωστοι, δρουν ανασταλτικά στην δημιουργία νέων κοινωνικών επιχειρήσεων. Abstract We as the responsible citizens are defined by the caliber of challenges we choose to undertake in order to move society forward and the emerging social enterprises have a profound impact on this continuous endeavor for sustainable development. There is irrefutable proof and mounting evidence suggesting that Social Economy enchases resilience in the face of adversity, created by the contemporary crisis, for the social and economic fabric alike. The recently constituted legal form of social cooperative enterprises can be proved the necessary remedy that society needs to cure the extremities and toxicity of the Market while redefine the operational capacity of the State, through social innovation and social cohesion. Undoubtedly, the plethora of academic research on the meaning and the content of Social Economy which justify the logic of its system and the necessity of its values leave no room for added value in this paper. Thus, this is an inclusive work that aims to identify all economic, political, legal, social, administrational and bureaucratic aspects in regard of creating a new social cooperative, without abstract contradictory statements and perplexing controversy.