Επιτομή:
Η εργασία αποτελείται από πέντε κεφάλαια. Το πρώτο κεφάλαιο αναφέρεται στην ιστορία τις χρήσεις και την καλλιέργεια των αρωματικών φυτών. Στο δεύτερο κεφάλαιο έγινε μία περιγραφή για τον αστικό και αγροτικό πληθυσμό τον πληθυσμό ανά υψομετρικές ζώνες, την εδαφική οργάνωση και χρήση της γης Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και των Περιφερειακών Ενοτήτων Ηλείας και Αχαΐας καθώς Καλλιέργειες ανά Δήμο της Αχαΐας και Ηλείας. Το τρίτο κεφάλαιο αναφέρεται σε αξιολογηθέντα στατιστικά στοιχεία των εκτάσεων και της παραγωγής των καλλιεργούμενων αρωματικών φυτών των Περιφερειακών Ενοτήτων Αχαΐας και Ηλείας της Δυτικής Ελλάδας καθώς και όλης της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας κατά τα έτη 2000 έως 2015. Από τα στοιχεία διαπιστώνεται ότι από το 2011 και μετά στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας παρατηρείται μια αύξηση της παραγωγής των αρωματικών φυτών. Από τα 19 φυτά παραγωγής καλλιεργούμενων αρωματικών φυτών στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας 11 είναι αυτοφυή της Ελλάδας (Ρίγανη, Δενδρολίβανο, Μελισσόχορτο, Θυμάρι, Φασκόμηλο, Τσάι του βουνού, Λεβάντα, Μέντα, Χαμομήλι, Δυόσμος, Μάραθος) και 8 είναι ξενικά είδη (Στέβια, Αρωνία, Γκότζι Μπερι, Ιπποφαές, Αλόη, Μαντζουράνα Βασιλικός, και λουΐζα). Η συνολική παραγωγή των καλλιεργούμενων αυτοφυών αρωματικών φυτών της Ελλάδας είναι 73 τόνοι και των καλλιεργούμενων ξενικών είναι 71.Το τέταρτο κεφάλαιο αναφέρεται στη γεωγραφική εξάπλωση, την, την καλλιέργεια, τον τρόπο πολλαπλασιασμού, την προετοιμασία εδάφους, την φύτευση, τον έλεγχο ζιζανίων, την άρδευση, την συγκομιδή, και τις αποδόσεις τις χρήσεις των δέκα καλλιεργούμενων αυτοφυών αρωματικών φυτών των Περιφερειακών Ενοτήτων Ηλείας και Αχαΐας και το πέμπτο κεφάλαιο αναφέρεται στα αντίστοιχα των δέκα καλλιεργούμενων ξενικών αρωματικών φυτών των Περιφερειακών Ενοτήτων Ηλείας και Αχαΐας.
