Επιτομή:
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η καταγραφή, η μελέτη, αλλά και η διερεύνηση των νέων δεδομένων που δημιουργήθηκαν στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, έπειτα από τη διενέργεια μιας ευρείας κλίμακας συγχωνεύσεων πολλών τραπεζικών συστημάτων, με συνέπεια τη διατήρηση τεσσάρων μόνο πιστωτικών ιδρυμάτων. Τα πιστωτικά ιδρύματα που κυριαρχούν πλέον στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα είναι τα εξής: η Τράπεζα Πειραιώς, η Alpha Bank, η EFG Eurobank και η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (Ε.Τ.Ε.). Το αντικείμενο της μελέτης, είναι η παρουσίαση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, έτσι όπως πλέον έχει διαμορφωθεί υπό το πρίσμα των ταμειακών ροών.
Πιο αναλυτικά, στο πρώτο κεφάλαιο εξετάζεται το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και η σημασία που έχει για την οικονομία μιας χώρας, γίνεται δηλαδή μια επισκόπηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και η παρουσίαση των βασικών τομέων του.
Σημαντική είναι η ιστορική αναδρομή που γίνεται καθώς και η γενική ιστορική εξέλιξη του ελληνικού τραπεζικού συστήματος από το 1929 και έπειτα. Επίσης, αναλύεται το ρυθμιστικό πλαίσιο που διέπει πλέον τα πιστωτικά ιδρύματα που λειτουργούν στην Ελλάδα καθώς και τα δεδομένα που ισχύουν όσον αφορά την τραπεζική απασχόληση και τις επιπτώσεις που αυτή έχει στην ελληνική οικονομία. Δεν παραλείπεται βέβαια να γίνει αναφορά στον ρόλου που έχει η Κεντρική Τράπεζα, η τράπεζα όλων των τραπεζών, αφού ρυθμίζει τη λειτουργία τους.
Ο τρόπος χρηματοδότησης των πιστωτικών ιδρυμάτων που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της εμπορικής τραπεζικής θα εξεταστεί παρακάτω, όπως επίσης τα έσοδα των τραπεζών και τα μέσα που συμβάλλουν στην επιβίωσή τους.
Στους ισολογισμούς πλέον εμφανίζεται και η κατάσταση ταμειακών ροών ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη πληροφόρηση για τις ταμειακές εισροές και εκροές. Η Alpha Bank, η Eurobank, η Πειραιώς και η Εθνική Τράπεζα είχαν διάφορες μεταβολές στα ταμειακά τους διαθέσιμα τα έτη 2013 έως και 2016. Οι τράπεζες τείνουν να καταλήγουν το 2016 με ταμειακά διαθέσιμα και ισοδύναμα μεταξύ 1,5 – 2 δις ευρώ.
Τελικώς η στατιστική ανάλυση μας βοηθάει να προσεγγίζουμε την θέση μια τράπεζας αλλά χρειάζονται περίπλοκα δεδομένα για την αποτελεσματικότερη εικόνα και αντίληψη των πραγμάτων, όπως και στην χρηματοοικονομική ανάλυση.
