Software Defined Networking

Abstract

Το Software Defined Networking αποτελεί μία διαφορετική προσέγγιση του τρόπου λειτουργίας των δικτύων. Με τον γνωστό κλασσικό τρόπο τα δίκτυα ενσωματώνουν τόσο το φυσικό επίπεδο (σηματοδοσία) όσο και τη λογική για τον τρόπο ανταλλαγής πακέτων. Αυτό αποσκοπεί στη μεγιστοποίηση της ταχύτητας αποστολής των δεδομένων, μιας και προκαθορισμένες διαδρομές δεν επέβαλαν καθυστερήσεις. Καθώς η πολυπλοκότητα των δικτύων αυξάνεται και ο εξοπλισμός γίνεται ολοένα και ακριβότερος, οι περιπτώσεις υποχρησιμοποίησης (underutilization) των δικτυακών πόρων ενίσχυσαν την αναζήτηση για έναν διαφορετικό τρόπο χρήσης του φυσικού επιπέδου επικοινωνίας. Έναν τρόπο που θα επέτρεπε την από κοινού χρήση του υλικού από διαφορετικές ομάδες χρηστών και την ευέλικτη παραχώρηση επιπλέον πόρων σε εκείνες στις ομάδες με αυξημένες ανάγκες ανταλλαγής δεδομένων. Η επίλυση του παραπάνω προβλήματος θα ερχόταν μόνο με το διαχωρισμό του επιπέδου λήψης αποφάσεων σε σχέση με το φυσικό επίπεδο σηματοδοσίας. Επίσης, η ευελιξία ισοδυναμεί με την εύκολη αλλαγή της συμπεριφοράς του εξοπλισμού, μιας συμπεριφοράς που βασίζεται σε μετρικές χρήσης των καναλιών επικοινωνίας ώστε να αποφασίζει τον απαιτούμενο ρυθμό διακίνησης δεδομένων. Η προσπάθεια αυτή χαρακτηρίζεται σήμερα με τον όρο Software Defined Networking. Παρόμοιες λύσεις έχουν δοθεί και για άλλους πόρους από το πεδίο της Πληροφορικής. Για παράδειγμα, επεξεργαστική ισχύς, μαγνητικά αποθηκευτικά μέσα καθώς και μνήμες τυχαίας προσπέλασης, αποτελούν στοιχεία τα οποία μπορούν να διαχειριστούν ανάλογα με τις ανάγκες των χρηστών. Κάτι τέτοιο αποτέλεσε τη βασική ιδέα από την εποχή των mainframes μέχρι και το Virtualization και το Cloud Computing. Ακολουθώντας λοιπόν τα παραδείγματα αυτά, το software defined networking ορίζει ροές δεδομένων ανάλογα με τις υπάρχουσες ανάγκες και τον διαθέσιμο εξοπλισμό επί του οποίου λειτουργεί. Πρόκειται για ένα αφαιρετικό μηχανισμό που επιτρέπει τον χειρισμό των καναλιών επικοινωνίας από το λογισμικό και όχι από το ίδιο το υλικό.