Επιτομή:
Το αεροδρόμιο παρατηρείται στο παρελθόν, αλλά και από ορισμένους μέχρι σήμερα ότι ορίζεται ως ένα σύμπλεγμα πολλών στοιχείων το οποίο περιλαμβάνει : 1) το πεδίο κίνησης των αεροσκαφών, 2) τον αεροσταθμό και 3) τον πύργο ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας. Ένας τέτοιος ορισμός ωστόσο θεωρείται λανθασμένος διότι το αεροδρόμιο αποκόπτεται όχι μόνο από τις υπόλοιπες υποδομές μεταφορών αλλά καθώς επίσης και από τον πληθυσμιακό, κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο. Σήμερα, ένας μεγάλος αριθμός μεγάλων αεροδρομίων τα οποία συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό επιβατών αλλά και εργαζομένων είναι δύσκολα προσβάσιμα καθώς κάποιος πρέπει να διέλθει από οδούς με συχνή συμφόρηση και απρόβλεπτο επίπεδο καθυστερήσεων. Συμπεραίνεται λοιπόν ότι η οδική και σιδηροδρομική σύνδεση ενός αεροδρομίου αναδεικνύονται σε κρίσιμες συνιστώσες. Η μετάβαση προς το αεροδρόμιο αποτελεί σημαντική πρόκληση, ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα τα οποία φέρουν οδικά δίκτυα φορτισμένα κατά τις ώρες αιχμής, επιφέροντας πολλές φορές αισθήματα δυσαρέσκειας στους νέους επιβάτες. Στα μεγάλης κλίμακας αεροδρόμια η εξυπηρέτηση πραγματοποιείται μέσω ενός δικτύου λεωφορείων συνδέοντας, όπως προαναφέρθηκε, λειτουργικούς χώρους. Τα λεωφορεία επίσης χρησιμοποιούνται στην μεταφορά των εργαζομένων εκτός αεροδρομίου σε όλη τη μητροπολιτική περιοχή συνεπώς, θα πρέπει ο σχεδιαστής να λάβει υπόψη τα δεδομένα αυτά, ώστε να αποφεύγονται φαινόμενα συμφόρησης. Τα συστήματα πολλαπλών αεροδρομίων εφαρμόζονται σε μητροπολιτικά αεροδρόμια καθώς η αποτελεσματική λειτουργία τους έγκειται στην εξυπηρέτηση μεγάλης κίνησης, ενώ σε αντίθετες περιπτώσεις, δηλαδή μικρής κλίμακας αεροδρόμια, παρουσιάζεται υψηλός βαθμός τρωτότητας σε οικονομικά και λειτουργικά θέματα. Ο ανταγωνισμός των αεροδρομίων και η δυναμική του έχει καθορίσει την κλίμακα συγκεντρωτισμού στα πρωτεύοντα, προκαλώντας αστάθεια στα δευτερεύοντα. Το φαινόμενο αυτό έχει επιφέρει αστοχίες των αεροδρομίων σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο. Η κατανόηση των δυναμικών που αναπτύσσονται λόγω του ανταγωνισμού και η ένταξη των απαραίτητων στοιχείων στο σχεδιασμό, επιδρά θετικά στην ανάπτυξη των αεροδρομίων και θέτει τις βάσεις για τις μελλοντικές ευκαιρίες. Θεωρείται δύσκολο εγχείρημα καθώς ο μελετητής δεν έχει τη δυνατότητα επίγνωσης όλων των στοιχείων που απαρτίζουν την αγορά της αεροπορικής βιομηχανίας, καθώς αυτά μεταβάλλονται κατά περίπτωση. Οι επιπτώσεις των αεροπορικών μεταφορών στο περιβάλλον είναι πολλαπλές και σημαντικές. Η διαφορά τους με τα άλλα μέσα μεταφοράς είναι ότι οι αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις δε γίνονται άμεσα αντιληπτές εκτός μόνο στα περίχωρα του αερολιμένα. Αντίθετα στην περίπτωση των επίγειων μεταφορών όπως των οδικών και των σιδηροδρομικών μεταφορών οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις γίνονται αντιληπτές κατά μήκος ολόκληρης της διαδρομής κυρίως λόγω της ηχορύπανσης και των αέριων εκπομπών. Παρά το γεγονός ότι οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις των αεροπορικών μεταφορών είναι ιδιαίτερα σημαντικές αυτές στηρίζουν δυναμικά την οικονομική ανάπτυξη. Πιο συγκεκριμένα, ένας αερολιμένας μεσαίου μεγέθους παρέχει είτε άμεσα ή έμμεσα χιλιάδες θέσεις εργασίας έχοντας το ρόλο του 'οικονομικού καταλύτη' για την πόλη αλλά και τη Χώρα που το φιλοξενεί. Συμπερασματικά όμως ο αρχικός ορθός σχεδιασμός μπορεί να μειώσει τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
