Επιτομή:
Η παρούσα εργασία διερευνά την επίδραση των μνημονίων στους όρους εργασίας και ιδίως στην καταγγελία της. Αρχικώς το πρώτο κεφάλαιο αναλύει τις βασικές έννοιες και τα βασικά χαρακτηριστικά της εξαρτημένης εργασίας, προκειμένου να εισαχθεί ο αναγνώστης στο πως ιδρύεται, πώς λειτουργεί και πώς λύεται η σχέση εργασίας.
Στο δεύτερο κεφάλαιο παρατίθενται όλες οι επιμέρους διατάξεις των μνημονίων που επηρέασαν την εργατική νομοθεσία σε θέματα ατομικού και συλλογικού εργατικού δικαίου. Οι σπουδαιότερες αλλαγές επήλθαν με τους νόμους 3863/2010 (άρθρο 74), 3846/2010 (άρθρο 8), 3896/2010, 3996/2011, 4024/2011, 4046/2012 και 4052/2012. Στη συνέχεια ακολούθησε μια περίοδος « νηνεμίας» στις εργασιακές ρυθμίσεις με μικρής σημασίας νομοθετικές μεταβολές, γεγονός βέβαια λογικό, αφού είχε προηγηθεί η άλωση του προστατευτικού πλαισίου της εργατικής νομοθεσίας. Μετά το 2015 και την υπογραφή του γ’ μνημονίου υπήρξαν μεμονωμένες εργατικές διατάξεις για διάφορα θέματα όπως η κατάργηση του πενθημέρου για μεγάλες κατηγορίες εργαζομένων, η διευκόλυνση των ομαδικών απολύσεων, η διεύρυνση της έννοιας της μονομερούς βλαπτικής μεταβολής, η διατήρηση της περιορισμένης δεσμευτικότητας των ΣΣΕ κα.
Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται η αξιολόγηση των μνημονιακών ρυθμίσεων σε συνάρτηση με στατιστικά στοιχεία για την εξέλιξη της απασχόλησης και της ανεργίας στα αντίστοιχες χρονικές περιόδους, προκειμένου να διαπιστωθεί αν οι παραπάνω νομοθετικές μεταβολές και η διευκόλυνση των απολύσεων βοήθησαν στην απασχόληση ή συντέλεσαν σε μεγαλύτερη ανεργία.
Η εργασία μου ολοκληρώνεται με την παράθεση συμπερασμάτων για τη σημερινή κατάσταση (πραγματική και νομική) στην οποία βρίσκονται οι εργασιακές σχέσεις καθώς και με κάποιες προτάσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε βελτίωση των όρων εργασίας.
