Η επίδραση του κήπου Ζεν στον μοντέρνο αγγλικό κήπο από τον 17ου αιώνα και μετά

Abstract

Θέμα της παρούσας εργασίας ήταν η διερεύνηση της επίδρασης του κήπου Zen στον μοντέρνο Αγγλικό κήπο από τα τέλη του 17ου αιώνα και μετά. Σκοπός της εργασίας είναι να συμβάλει από τη σκοπιά της αρχιτεκτονικής τοπίου, στην υποστήριξη της άποψης πως τίποτα στον πολιτισμό δεν προέρχεται από παρθενογένεση, αλλά υπάρχει μια διαδοχή κληρονόμησης βασικού υλικού, γενικών κατευθύνσεων και τάσεων. Η διαδοχή αυτή μάλιστα, όπως στην περίπτωση του Αγγλικού κήπου, μπορεί να κάνει πραγματικά άλματα, γεφυρώνοντας απόμακρους και απομονωμένους πολιτισμούς, με τον πιο απροσδόκητο τρόπο. Βεβαίως στους σκοπούς της εργασίας είναι να καταδείξει αυτό καθαυτό το γεγονός της επίδρασης του Κήπου Ζεν στη σύγχρονη κηποτεχνική τεχνοτροπία και να δώσει το απαραίτητο φιλοσοφικό υπόβαθρο, σε θεμελιωμένες πρακτικές, διευρύνοντας έτσι την φαντασία του αρχιτέκτονα τοπίου και του κηποτέχνη. Στην παρούσα μελέτη διερευνήθηκαν συγγράμματα από το διαδίκτυο καθώς και συγγράμματα από βιβλιοθήκες με αναφορές αρχιτεκτόνων και ιστορικών της εποχής με σκοπό την διαλεύκανση της ιστορικής εξέλιξης των εκάστοτε κήπων καθώς και της σύζευξης των δύο αυτών κήπων με το πέρασμα του χρόνου στον Δυτικό Κόσμο και κυρίως στην Αγγλία μετά τα τέλη του 17ου αιώνα. Επιπροσθέτως, μελετήθηκαν συγγράμματα βασισμένα στην Κινέζικη κουλτούρα καθώς και αντίστοιχα Αγγλικά συγγράμματα, με στόχο την κατανόηση, όσον αναφορά στις αρχιτεκτονικές συνήθειες στολισμού απλών οικιακών κήπων αλλά και προαύλιων χώρων παλατιών της κάθε χώρας. Αποτέλεσμα της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι η διαπίστωση της αποφασιστικής επίδρασης της Κινέζικης αλλά και της Ιαπωνικής εκδοχής της φιλοσοφίας Zen, στον Αγγλικό κήπο και κατ επέκταση στη σύγχρονη αρχιτεκτονική τοπίου στον δυτικό κόσμο αλλά και διεθνώς. Η διαπίστωση και σε αυτόν τον τομέα ότι δεν υπάρχουν αυτόνομα και αυθύπαρκτα ρεύματα σε όλους τους τομείς του πολιτισμού, αλλά η ανθρωπότητα προχωρά χτίζοντας πάνω σε προηγούμενες κορφές.