Επιτομή:
Σκοπός της παρούσης προπτυχιακής διπλωματικής εργασίας ήταν να μελετήσει τη χρησιμοποίηση πρωτεΐνης εντόμων στην ανάπτυξη και επιβίωση της γαρίδας (Palaemon adspersus) σε συνθήκες αιχμαλωσίας σε ενυδρειακά συστήματα εκτροφής.
Για την διεξαγωγή του πειράματος χρησιμοποιήθηκαν συνολικά 120 γαρίδες του είδους Palaemon adpsersus, οι οποίες χωρίστηκαν ανά 30 άτομα (10 άτομα/ενυδρείο) σε τέσσερα ενυδρειακά ανακυκλούμενα συστήματα σε ατομικά κλουβιά για αποφυγή κανιβαλισμού. Το κάθε σύστημα αποτελείτο από 3 ενυδρεία διαστάσεων 41 x 36 x 30,5 cm και συνολικού όγκου 50 L. Η θερμοκρασία του νερού σε όλα τα συστήματα εκτροφής κυμαινόταν μεταξύ 24-25˚C και ελεγχόταν συνεχώς με ηλεκτρονικά θερμόμετρα. Η αλατότητα ήταν σταθερή στο 30‰ με καθημερινούς ελέγχους. Η διάρκεια εκτροφής διήρκησε συνολικά 60 ημέρες.
Οι γαρίδες που σιτίστηκαν με το έντομο Musca domestica παρουσίασαν στατιστικά μεγαλύτερο ειδικό ρυθμό ανάπτυξης (SGR) σε σχέση με τις γαρίδες που διατράφηκαν τα έντομα Hermetia illucens, Tenebrio molitor και με το άλευρο σόγιας. Ο ειδικός ρυθμός ανάπτυξης ήταν 0,50±0,03 %/d για τις γαρίδες που σιτίστηκαν με τη δίαιτά MD, 0,35±0,02 %/d με τη δίαιτα HI, 0,40±0,01 %/d με τη δίαιτα TM και 0,46±0,01%/d με τη δίαιτα που περιείχε άλευρο σόγιας.
Το υψηλότερο ποσοστό επιβίωσης παρουσίασαν οι γαρίδες που σιτίστηκαν με τοέντομο Tenebrio molitor (93,3%) και ακολουθούν αυτές που ταΐστηκαν με Hermetia illucens (86,6%), σε αντίθεση με τις υπόλοιπες δίαιτες Musca domestica (53,3%) και άλευρο σόγιας (36,6%) όπου οι γαρίδες παρουσίασαν πολύ μικρό ποσοστό επιβίωσης.
